Πλειοδοσία Χριστουγέννων

Τα Χριστούγεννα είναι μια μεγάλη γιορτή, της Αγάπης, της ανακαίνισης, της νέας δημιουργίας και ότι άλλο θέλετε, δεν θα τα χαλάσουμε σε αυτό.

Οι μέρες αυτές είναι μέρες ιερές, μέρες σκέψης προς τον πλησίον, τον αναξιοπαθούντα, τον πονεμένο, τον πληγωμένο, τον άνθρωπο που έχει ανάγκη την βοήθεια μας.

Βέβαια εμείς οι Χριστιανοί με ή χωρίς εισαγωγικά, αλλά και όλοι όσοι δηλώνουν άθεοι ή μισόθεοι ή ημίθεοι ή δεν ξέρω και εγώ την τύφλα μας, τέτοιες μέρες βρίσκουμε την ευκαιρία να ανοίξουμε τα βαλάντια μας, προσφέροντας το κάτι τι μας μέγα ή μικρό αναλόγως το βάθος των καταθέσεων.

Βέβαια τσίπα δεν έχουμε ως ανθρώπινο γένος ή είδος εξελιγμένο, αλλά μεταλλασσόμενο συνεχώς, προς κατευθύνσεις ευδαιμονικές, μα κάποιες φόρες όπως οι γιορτές μας κάνουν να ρίξουμε ένα δάκρυ ταπεινοφροσύνης και αλληλεγγύης προς τον πλησίον, τον μακρινό, τον… τον… τον….

Εντάξει μωρέ μεταξύ μας τώρα, εμείς έχουμε φροντίσει να φτιάξουμε τους φτωχούς, τους ανέργους, τους πεινασμένους, τους άστεγους. Γιατί αν δεν τους είχαμε , πως θα δείξουμε την απεραντοσύνη της αγάπης μας προς αυτούς τις  άγιες τούτες μέρες;

Πως θα φωτογραφιζόμαστε με επιταγές προσφοράς εις τα τρεμάμενα από συγκίνηση ή μπορεί και πάρκινσον χέρια μας;

Κλήρος και λαός του Θεού με τσέπες πλουμιστές, τρέχουμε να καλύψουμε τις ανάγκες των άπορων δικών μας δημιουργημάτων. Με το αζημίωτο όμως. Ρίχνουμε λίγη μπογιά πάνω στη φατσούλα μας για να μην γυαλίζει η κάμερα και να τα φλας, να οι προσφορές, να τα ευρώπουλα να πετούν σαν κοράκια που έχουν μαδήσει τις ζωές όλων αυτών των αναξιοπαθούντων αδελφών μας.

Να οι ανακοινώσεις.  Ακούσατε- ακούσατε… Εμείς από την πάνω ραχούλα μαζεύουμε για το τάδε ίδρυμα. Εμείς από την κάτω ραχούλα για το άλλο. Εμείς πλειοδοτούμε για τους άστεγους, εμείς προσφέρουμε στα συσσίτια της ενορίας.  Δώσε ο ένας, δώσε ο άλλος, δώσε ο τρίτος, βουνό τα δοσίματα!

Όλοι ευχαριστημένοι. Ο πιστός λαός του γεννηθέντα Ιησού κάναμε το καθήκον μας. Οι άθεοι πράξαμε το πιστεύω μας. Εμείς οι φτωχούληδες, λίγδωσε το εντεράκι μας, ζεστάθηκε το κοκαλάκι μας. Και έτσι πάμε στην ολόφωτη εκκλησιά ή στα ποικιλόχρωμα ρεβεγιόν (για φέτος χλωμό το βλέπω) ικανοποιημένοι  χορτασμένοι στομαχικά και συνειδησιακά.

Περνούν οι γιορτούλες οι διαφορετικές φέτος, η ζωή συνεχίζεται. Οι χορτασμένοι χορτασμένοι. Οι χορτασμένοι των εορτών πεινασμένοι πάλι! Μα δεν τους ταΐσαμε, δεν τους ζεστάναμε, δεν τους ντύσαμε; Τι θέλουν πια!

Το Πάσχα τώρα θα σπάσουμε κόκκινα αυγά μαζί τους αφού η πανδημία θα έχει απομακρυνθεί, η κυκλοφορία δεν θα θέλει sms και οι επαφές θα ζωντανέψουν.

Ότι δώσαμε- δώσαμε. Έτσι και αλλιώς μας συμφέρει να υπάρχουν άνθρωποι ενός κατώτερου Θεού ή άθεου, γιατί πολύ απλά πως θα δείξουμε «on air» τα τσεκ των επιταγών προσφοράς στις  οθόνες, πως θα ενημερώνουμε μέσω των ΜΜΕ ότι κάνουμε το καλό εμείς οι καλοί και συνειδητοποιημένοι άνθρωποι;

Και προς Θεού μην κάνουμε ποτέ την ευχή να λείψει από τον πλανήτη η ασιτία, ο πόνος, η γύμνια, η θλίψη,  και όλα αυτά που μας κάνουν δοτικά συμφεροντολόγους.

Καλά Χριστούγεννα και μια νέα χρονιά χωρίς φτώχια, ανεργία, πείνα, αρρώστιες, πόνο (πιπέρι  στη γλώσσα μου)!

ΥΓ: «Μη χάνετε τον καιρό σας με κοινωνικές έρευνες. Εκείνο που ενδιαφέρει το φτωχό, είναι η φτώχεια. Εκείνο που ενδιαφέρει τον πλούσιο, δεν μας ενδιαφέρει». Τζ. Μπέρναρντ Σω

Ο κατά συρροή ονειροπόλος

Δημήτρης Νούλας