«Όλα καλά… όλα καλά»

Η κοινωνία, που παρακολουθεί τα τεκταινόμενα στην χώρα μας, βλέπει και ακούει ορισμένα πράγματα, που δεν εναρμονίζονται ούτε με την πραγματικότητα αλλά ούτε και με την καθημερινότητα.

Τις ελάχιστες φορές, που ο Πρωθυπουργός έρχεται σε επαφή με τους απελπισμένους πολίτες, χτυπάει στην πλάτη όσους συναντά επαναλαμβάνοντας πάντα την ίδια φράση «Όλα καλά …όλα καλά».

Και αυτά τα λόγια τα απευθύνει σε άτομα που είναι άνεργα για πολλά χρόνια, σε ανήμπορους, σε χρεωκοπημένους και σε απογοητευμένους.

Όσοι ζουν, όπως ζουν, στην εποχή του Κυριάκου Μητσοτάκη ενοχλούνται, που ο Πρωθυπουργός τους λέγει ψέματα και φυσικά περιμένουν την κατάλληλη στιγμή, για να τον τιμωρήσουν, όπως έκαναν και με τον Τσίπρα.

Ο χώρος της Παιδείας, για παράδειγμα, βαδίζει τον μεγάλο γολγοθά και η αλαζονεία της Υπουργού ένωσε όλους τους Εκπαιδευτικούς, όλων των βαθμίδων, εναντίον της Κεραμέως. Αυτό κι αν δεν είναι πρωτοφανές γεγονός. Φυσικά, οι Εκπαιδευτικοί δεν είναι κατά της αξιολόγησης ή κατά των διορισμών ή κατά της υλικοτεχνικής υποδομής και των σύγχρονων εκπαιδευτικών προγραμμάτων. Ζητούν, όμως, όλα να γίνουν με επαφές, με συζητήσεις, με προτάσεις και με έρευνα και όχι με κατηγοριοποίηση Μαθητών, Εκπαιδευτικών και Σχολικών μονάδων. Αυτό είναι ρατσιστικό. Το να συγχωνεύει η Υπουργός Παιδείας τάξεις, ακόμα και στα καμένα της Εύβοιας είναι παρανοϊκή πράξη. Γονείς, Μαθητές, Εκπαιδευτικοί και Φορείς στρέφονται κατά της αναλγησίας του Υπουργείου Παιδείας και της ηγεσίας του.

Ο χώρος της Υγείας θυμίζει μπουρλότο της Επανάστασης του 1821. Ο εξαφανισμένος Τσιόδρας μιλάει για 4^ο  κύμα της πανδημίας και ο Υπουργός της Κυβέρνησης, αντί να πείσει τους ανεμβολίαστους, τους καταριέται. Εδώ και δύο εβδομάδες, ο Υπουργός Υγείας σφύριζε την λήξη της πανδημίας, αλλά η τραγική κατάσταση στην Βόρειο Ελλάδα τον διαψεύδει … πανηγυρικά.

«Η κανονικότητα» κατάντησε σλόγκαν, που έρχεται, που φεύγει, που ξανάρχεται, ανάλογα με το πως βολεύει την Κυβέρνηση Μητσοτάκη. Η Πανδημία θερίζει ανθρώπινες ζωές και οι Κυβερνώντες χτενίζονται.

Ζούμε στην εποχή της μεγάλης ακρίβειας. Δραματική είναι η πτώση της αγοραστικής δύναμης και το σύνδρομο της φτώχειας τσακίζει τα νοικοκυριά των μικρομεσαίων. Πολίτες και Επιχειρήσεις είναι σε αδιέξοδο και φυσικά δεν φαίνεται φως στο τούνελ.

Με λόγια, με υποσχέσεις και με μαύρη προπαγάνδα δεν λύνονται τα μεγάλα προβλήματα της κοινωνίας, που τα δημιούργησαν οι ανίκανοι φιλοτομαριστές της εξουσίας, εδώ και δεκαετίες.

Το χρηματοδοτικό κενό της τσακισμένης οικονομίας είναι αψευδής μάρτυρας, για το που οδηγούν την χώρα τόσο το οικονομικό όσο και το πολιτικό κατεστημένο. Μέχρι και 160% οι αυξήσεις στο ρεύμα. Η Ελλάδα είναι … πρωταθλητής στην ενέργεια, στα καύσιμα, στην ανεργία, στην οικονομική μετανάστευση.

Η ομολογία της Μίνας Γκάγκα ότι «Τα Δημόσια Νοσοκομεία δεν μπορούν να δώσουν σωστή φροντίδα στους ασθενείς» δείχνει πεντακάθαρα την κατάντια της υπερήφανης πατρίδας μας.

Και όμως, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, που προεκλογικά μοίραζε υποσχέσεις και … φύκια για μεταξωτές κορδέλες, δεν βλέπει ή δεν θέλει να παραδεχθεί την τραγική θέση των Ελλήνων πολιτών, στην πλειοψηφία τους. Νοιάζεται μόνον για τους λίγους.

Το «όλα καλά… όλα καλά» δεν το συμμερίζεται κανένας πολίτης πλην των κομματόσκυλων, των βολεμένων και των τρωκτικών του δημοσίου χρήματος. Ο Πρωθυπουργός προσπαθεί να χτίσει δικό του προσωπικό κόμμα, με τα απολιθώματα της Κεντροαριστεράς ξεπουλώντας τις αρχές και τις αξίες, που είχε εδώ και 47 χρόνια η Ν.Δ.

Κρίμα, γιατί είναι όλα μαύρα.

Δρ. Κώστας Πατέρας, D.Ed., M.Ed., Ph.D.