Η αυτοκτονία, θεωρείται η 2η αιτία θανάτου παγκοσμίως στις ηλικίες 15-29 ετών.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (Π.Ο.Υ.), κάθε χρόνο καταγράφονται περίπου 800.000 θάνατοι από αυτοκτονία, αριθμός πολύ μεγαλύτερος από τους θανάτους σε εμπόλεμη ζώνη…
Κάθε 40 δευτερόλεπτα ένας άνθρωπος φεύγει από την ζωή από αυτοχειρία.
Το βασικό υπόβαθρο που προμηνύει πιθανότητα αυτοκτονικών τάσεων αποδίδεται σε άτομα που βιώνουν ψυχικές παθήσεις με συχνότερη την κατάθλιψη, αλλά και την διπολική διαταραχή, την σχιζοφρένεια και την κατάχρηση ουσιών.
Άλλοι παράγοντες κινδύνου αποτελούν η κακοποίηση στην παιδική ηλικία, η βία, η κοινωνική απομόνωση, το κοινωνικό στίγμα, ο σεξουαλικός προσανατολισμός, κοινωνική περιθωριοποίηση, η αδυναμία χειρισμού του στρες σε στιγμές κρίσης, η απώλεια εργασίας, ο χωρισμός, η μιμητική συμπεριφορά σε κάτι που βλέπει μέσω τηλεόρασης ή διαδικτύου, η οικονομική δυσχέρεια του ιδίου ή της οικογένειας του, η δυσκολία πρόσβασης στις υπηρεσίες υγείας και φυσικά το οικογενειακό ιστορικό αυτοκτονιών και οι προηγούμενες απόπειρες αυτοκτονίας από τον ίδιο.
Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, αποτελεσματικές στρατηγικές πρόληψης της αυτοκτονίας αποτελούν η μείωση της πρόσβασης στα μέσα αυτοκτονίας, η εφαρμογή κώδικα δεοντολογίας σχετικά με τον τρόπο δημοσιοποίησης περιστατικών αυτοκτονίας, η καλύτερη αντιμετώπιση της κατάχρησης ουσιών και αλκοόλης, η έγκαιρη αναγνώριση και η αντιμετώπιση ψυχικών παθήσεων και η αύξηση της ευαισθητοποίησης για μείωση του στίγματος όσον αφορά στις ψυχικές παθήσεις.
Επίσης, η καλύτερη εκπαίδευση επαγγελματιών υγείας για την αξιολόγηση και την διαχείριση της αυτοκτονικής συμπεριφοράς, αλλά και μη επαγγελματιών για την αναγνώριση αυτοκαταστροφικών συμπεριφορών.
Συνεπώς, η πρόληψη της αυτοκτονίας απαιτεί συντονισμό και συνεργασία μεταξύ πολλών Φορέων της κοινωνίας και θα πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα για κάθε Κυβέρνηση.
Discussion about this post