Η ακρίβεια αντιμετωπίζεται μόνο με περισσότερη δημοκρατία

Σε όλες τις δημοσκοπήσεις φαίνεται ξεκάθαρα ότι το σημαντικότερο πρόβλημα για τους πολίτες είναι η ακρίβεια που ροκανίζει το εισόδημα τους.

Είναι απολύτως δικαιολογημένο. Η μεγάλη αύξηση των τιμών στα προϊόντα πρώτης ανάγκης, όπως είναι τα τρόφιμα και τα τιμολόγια ενέργειας, είναι ανεξέλεγκτη. Πολλοί συμπολίτες, μου εκφράζουν καθημερινά την απελπισία τους επειδή δεν μπορούν να βγάλουν τον μήνα. Ακόμη και αυτοί που μπορούσαν να ζουν μέχρι σήμερα με σχετική άνεση ανησυχούν κάθε μέρα και περισσότερο.

Πως όμως ο Έλληνας πολίτης οδηγήθηκε σε αυτό το χάλι; Πώς κατάντησε να ζητιανεύει ανεπαρκή επιδόματα και «καλάθια νοικοκυριού»; Πώς ανέχεται την κοροϊδία και βγάζει στο σφυρί την αξιοπρέπεια του, ακόμη και την ψήφο του;

Φταίει η ανικανότητα της Κυβέρνησης να βρει τις κατάλληλες λύσεις; Φταίει ότι υπεύθυνος για την ρύθμιση της αγοράς είναι ένας Υπουργός οικονομικά αστοιχείωτος;  Φταίει η απληστία των κερδοσκόπων που εκμεταλλεύονται την έλλειψη μηχανισμών ελέγχου;

Σίγουρα φταίνε όλα αυτά. Μήπως όμως το μεγάλο πρόβλημα της χώρας είναι βαθύτερο; Μήπως η ακρίβεια αλλά και η συνολική κατάσταση της οικονομίας οφείλονται στα σοβαρά προβλήματα Δημοκρατίας που προέκυψαν επί των ημερών της παρούσας Κυβέρνησης;

Δεν χρειάζεται να είναι κανείς πολιτικός επιστήμονας για να καταλάβει ότι το πιο σημαντικό ζήτημα στην πολιτική είναι η κατανομή του πλούτου που παράγει η κάθε χώρα. Οι Κυβερνήσεις, με τα εργαλεία που διαθέτουν (φορολογία, μισθοί και συντάξεις, αγορανομικές ρυθμίσεις κ.λ.π.) ουσιαστικά αποφασίζουν πόσα θα διαθέσουν για τις ανάγκες της κοινωνίας και πόσα στην επιχειρηματική τάξη.

Στα σύγχρονα κράτη η Δημοκρατία παίζει το ρόλο του διαιτητή. Φροντίζει να διεξάγεται, όσο γίνεται πιο δίκαια, ο αγώνας συμφερόντων στην κοινωνία για να μην εμφανίζονται ακραίες ανισότητες.

Όταν οι δημοκρατικοί θεσμοί λειτουργούν ικανοποιητικά, επικρατεί στην δημόσια ζωή η διαφάνεια και η κοινωνία προοδεύει. Η διαπλοκή των πολιτικών με τους ισχυρούς οικονομικούς παράγοντες γίνεται δύσκολη, οι περιπτώσεις διαφθοράς και αισχροκέρδειας περιορίζονται, οι τιμές ελέγχονται αυστηρά, η ισονομία εφαρμόζεται, τα δικαιώματα προστατεύονται, το δημόσιο χρήμα χρησιμοποιείται συνετά κ.ο.κ.

Ο προορισμός της Δημοκρατίας είναι, τελικά, η οικονομική και κοινωνική δικαιοσύνη. Φυσικά κερδισμένοι είναι όλοι οι πολίτες.

Ακριβώς αντίθετη τροπή παίρνουν τα πράγματα όταν η Δημοκρατία υπολειτουργεί ή εκτρέπεται από το σκοπό της. Η σημερινή Κυβέρνηση είναι δυστυχώς, χαρακτηριστικό αρνητικό παράδειγμα.

Επέλεξε συνειδητά να υπηρετεί τα συμφέροντα της οικονομικής ολιγαρχίας που την έφεραν στην εξουσία και ακολουθεί ένα αυταρχικό και αντιδημοκρατικό μονοπάτι. Αποφεύγει τη λογοδοσία και τη διαφάνεια, φιμώνει τους θεσμούς ελέγχου που προβλέπονται από το Σύνταγμα, περιορίζει την ελευθερία του τύπου, διώκει την ερευνητική δημοσιογραφία, καθοδηγεί την δικαιοσύνη, συγκαλύπτει τα οικονομικά και ηθικά σκάνδαλα, ευνοεί την αισχροκέρδεια που εκτοξεύει την ακρίβεια κ.λ.π.

Το πρακτικό αποτέλεσμα από το έλλειμμα Δημοκρατίας στην χώρα μας είναι η άνιση κατανομή των εισοδημάτων. Οι (λίγοι) πλούσιοι γίνονται όλο και πλουσιότεροι και οι (πολλοί) φτωχοί γίνονται όλο και φτωχότεροι.

Τι μπορούμε να κάνουμε; Στον ΣΥΡΙΖΑ, μετά από την αποκάλυψη του παρακρατικού δικτύου υποκλοπών και τις αυταρχικές μεθόδους συγκάλυψης, θεωρούμε ότι η Δημοκρατία κινδυνεύει σοβαρά. Θα επιμείνουμε στον «ανένδοτο» αγώνα για την υπεράσπιση της μέχρι την νίκη και την πολιτική ανατροπή.

Είναι αυτονόητο ότι όλες οι πολιτικές δυνάμεις οφείλουν να πάρουν θέση και να συμμετέχουν σε ένα ισχυρό δημοκρατικό μέτωπο που θα βάλει φρένο στον σημερινό κατήφορο. Μόνο η ενίσχυση της Δημοκρατίας μπορεί να φέρει την κοινωνική δικαιοσύνη που τόσο πολύ έχει ανάγκη η χώρα.

Κάθε σκεπτόμενος δημοκρατικός πολίτης το καταλαβαίνει. Και ξέρει τι πρέπει να κάνει.

Χρήστος Σιμορέλης

Πρώην Βουλευτής Τρικάλων του «ΣΥΡΙΖΑ- Προοδευτική Συμμαχία»