Αγνόησαν το «σοκ του μέλλοντος» και θεριεύει ο Ευρωσκεπτικισμός

Μετά την κραυγαλέα ανεπάρκεια της Ε.Ε. να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά την οικονομική – κλιματική – προσφυγική κρίση, ο εφιάλτης της πανδημίας απειλεί ακόμη και με διάλυση την Ενωμένη Ευρώπη, που ήδη έχει το πλήγμα της αποχώρησης της Μεγ. Βρετανίας.

Ο Ιταλός Πρωθυπουργός Τζουζέπε Κόντε στέλλει διαρκώς τελεσίγραφα, όλο το ιταλικό πολιτικό σύστημα μιλά απαξιωτικά για την νομενκλατούρα της Ε.Ε., οι Πρωθυπουργοί του Νότου επιμένουν στην έκδοση ευρωομόλογου αμοιβαιοποίησης του χρέους, αρκετές χώρες αποφάσισαν να αγνοήσουν το Σύμφωνο Δημοσιονομικής Πειθαρχίας και να διαθέσουν τεράστια ποσά για την αντιμετώπιση της πανδημίας.

Διορατικές αποφάσεις, συνεκτικές για το μέλλον της Ενωμένης Ευρώπης, δεν πάρθηκαν στη συνεδρίαση του Γιούρογκρουπ της  9/4/2020.

Τα μέτρα των 540 δις ευρώ που ανακοινώθηκαν μετά τις πολύωρες τηλεδιασκέψεις των Υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης ήταν προφανώς κατώτερα των περιστάσεων. Αγνόησαν τις αναλύσεις που προειδοποιούν για πολύ βαθιά ύφεση ( 5 – 7 % του ΑΕΠ ) – για τρομακτικό πλήγμα στον τουρισμό και τις επιχειρήσεις, αγνόησαν την αναγκαιότητα για Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης, αγνόησαν «το σοκ του μέλλοντος» για την ευρωπαϊκή συνοχή.

Ο Διευθύνων Σύμβουλος του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας Κλάους Ρέγκλινγκ προσπάθησε να δικαιολογήσει τις δυσκολίες θεσμοθέτησης ενός νέου μηχανισμού για την έκδοση ευρωομολόγων εκτιμώντας ότι «τα κράτη – μέλη πρέπει να διαθέσουν κεφάλαια ή εγγυήσεις ή μελλοντικά έσοδα και η κοινή έκδοση χρέους μπορεί να  προκύψει μόνον από τους 3 υφιστάμενους θεσμούς της Ε.Ε.

Η Κομισιόν θα μπορούσε να εκδώσει ομόλογα υπό την αιγίδα του νέου 7ετούς Κοινοτικού Προϋπολογισμού 2021-27 και οι χώρες που έχουν πληγεί δυσανάλογα από την πανδημία θα μπορούσαν να μειώσουν τη συνεισφορά τους στον προϋπολογισμό…».

Ωστόσο ο Πρόεδρος του Γιούρογκρουπ Μάριο Σεντένο είχε επισημάνει πρόσφατα ότι οι πόροι του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (410 δις ευρώ) και η επαναφορά της εξαίρεσης από τους γενικούς κανόνες επιλεξιμότητας ομολόγων,  δεν επαρκούν και είχε προειδοποιήσει  : « ο τρόπος με τον οποίο η Ευρωζώνη θα χειριστεί τα ζητήματα της ρευστότητας και τα αυξημένα επίπεδα δημόσιου χρέους θα καθορίσει τη μορφή και το εύρος της ανάκαμψης και τελικά την συνοχή της Ευρωζώνης».

Δυστυχώς  τα μέτρα που λήφθηκαν από τους συνοδοιπόρους της Γερμανίας στην ΕΕ δεν ήταν προωθητικά, ήταν εντελώς ανεπαρκή για την αντιμετώπιση των αναγκών των ανθρώπων – των επιχειρήσεων – του τουρισμού – της οικονομίας, της θωράκισης του ευρωπαϊκού συστήματος υγείας, της ρευστότητας, της υπερχρέωσης,  των συνολικών επιπτώσεων της πανδημίας στην ευρωπαϊκή οικονομία και στις αντοχές των κρατών – μελών.

Η αδυναμία των Κοινοτικών Οργάνων να καταργήσουν το νεοφιλελεύθερο Σύμφωνο Δημοσιονομικής Πειθαρχίας, να προχωρήσουν τολμηρά στην αναδιάρθρωση του χρέους των ευρωπαϊκών χωρών και να βρουν λύσεις συμβατές με το ευρωπαϊκό όραμα «θέτουν την Ενωμένη Ευρώπη σε θανάσιμο κίνδυνο» ( Ντελόρ, Γκάμπριελ, Φίσερ… ).

Όσοι θεωρούμε ότι η αποφυγή μιας εφιαλτικής ανεργίας – οικονομικής ύφεσης, η εξάλειψη του εθνικιστικού ανταγωνισμού,  η αλληλεγγύη, η συνοχή, οι ευρωπαϊκές αξίες που διακηρύχθηκαν και  το μέλλον της Ενωμένης Ευρώπης,  εξαρτώνται από τη συνειδητοποίηση ότι « οι άνθρωποι είναι πάνω από τα κέρδη» της Γερμανικής οικονομίας και από τα πλούτη των ευρωπαίων κεφαλαιοκρατών, διαπιστώσαμε ότι «η καμπάνα έχει χτυπήσει» πολύ ηχηρά για την επιβίωση του ευρωπαϊκού οικοδομήματος.

Ο ευρωσκεπτικισμός κάθε απόχρωσης θεριεύει. Ελπίζουμε να ακούνε την καμπάνα…

ΣΑΚΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΤΡΙΚΑΛΩΝ