Αφγανιστάν-Ταλιμπάν

Κάποιοι κρυφίως επιχαίρουν για την επικράτηση των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν. Μπορεί να μην το ομολογούν δημοσίως, όμως χαίρονται χαράν μεγάλη.

Η χαρά τους δεν εκπορεύεται τόσο από την επικράτηση ενός ακραίου ισλαμιστικού μορφώματος, όσο από την ήττα που υπέστησαν οι «μισητές» ΗΠΑ και γενικότερα η Δύση.

Δεν τους ενδιαφέρει που ένας ολόκληρος λαός μπαίνει σε ένα χωρίς τέλος σκοτεινό τούνελ. Τους αρκεί που ηττήθηκαν οι ΗΠΑ.

Αχ ,αυτή η «κακιά μάγισσα» φταίει για όλα. Τώρα, το ότι έσωσε τον κόσμο 2-3 φορές από τον ολοκληρωτισμό, μικρή λεπτομέρεια.

Τι ηττήθηκε όμως σε αυτή την χώρα της Κεντρασίας και τι νίκησε; Τώρα που έκατσε λίγο ο κουρνιαχτός, μπορεί να γίνει μια καλύτερη αποτίμηση.

Στο Αφγανιστάν δεν ηττήθηκαν οι ΗΠΑ και η Δύση. Εκεί, ηττήθηκε η Δημοκρατία και θριάμβευσε η μεσαιωνική θεοκρατία, ίσως σε μια αγριότερη εκδοχή. Κατατροπώθηκε ο ορθολογισμός και επικράτησε ο σκοταδισμός. Ισλαμικό Εμιράτο του Αφγανιστάν θα αποκαλείται πλέον.

Το κοράνι και η Σαρία  θα είναι ο νέος  συνταγματικός χάρτης της χώρας. Ανατριχίλα. Το τι θα συμβεί εκεί, θα κάνει την Ιερά εξέταση να φαντάζει μια αθώα περίπτωση. Θανατικές ποινές, δημόσιοι λιθοβολισμοί, ακρωτηριασμοί, απαγχονισμοί και μαστιγώματα στην ημερήσια διάταξη.

Η Δύση μάτωσε για να απαλλαγεί από την θεοκρατία. Της Δύσης δεν της χαρίσθηκε η Δημοκρατία. Κύλισε ποτάμι το αίμα για να αποκτηθεί, εκπορθώντας την θεοκρατία και την απόλυτη ελέω θεού μοναρχία. Κανένας θεός δεν ευλογεί αιμοσταγή καθεστώτα. Ως παντόπτης και παντεποπτεύων έρχεται η ώρα που τα αποκαθηλώνει.

Ας επιστρέψουμε όμως στο προκείμενο. Στο Αφγανιστάν λοιπόν κέρδισε κάποιους πόντους ο αυταρχισμός, και είχαμε μια υποχώρηση της Δημοκρατίας. Δεν θα παραξενέψει, εάν προϊόντος του χρόνου σπεύσουν να το αναγνωρίσουν το ένα μετά το άλλο τα ετερόκλητα και ανομοιογενή αυταρχικά καθεστώτα της Ευρασίας, (Ρωσία, Κίνα, Λευκορωσία, Πακιστάν, Τουρκία, Ιράν κλπ), όλα αυτά τα «λουλούδια» της Ανατολής.

Άλλωστε , ο σκοταδισμός, ο αυταρχισμός και ο δεσποτισμός τον ίδιο σούρλο έχουν. Με την επικράτηση των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν ενισχύεται το μπλοκ της Ασιατικής Δεσποτείας. Έτσι, εμφανίζεται πιο συμπαγές στην επερχόμενη αναμέτρηση με την Δυτική Δημοκρατία.

Χάθηκε η ευκαιρία να δημιουργηθεί ένας δημοκρατικός θύλακας στο υπογάστριο αυτής. Γιατί απέτυχε η προσπάθεια αυτή; Για έναν απλό λόγο. Δυστυχώς , η Δημοκρατία δεν εξάγεται όπως συμβαίνει με τον αυταρχισμό. Η Δημοκρατία καταχτιέται. Για να κατακτηθεί όμως προϋποθέτει ένα στοιχειωδώς πολιτικά πεπαιδευμένο λαό.

Η θεοκρατία και η απόλυτη μοναρχία αποκαθηλώθηκαν στη Δύση, αφού προηγήθηκαν τα αναγεννησιακά και διαφωτιστικά ρεύματα της εποχής τα οποία τις πριόνισαν, και στην συνέχεια πάνω σε αυτά χτίσθηκε η Δημοκρατία. Δεν είναι ούτε τυχαίο ούτε συμπτωματικό, το ότι η Δημοκρατία απέτυχε να ευδοκιμήσει στον ισλαμικό χώρο.

Οι πολιτικά απαίδευτες κοινωνίες της κεντρικής και ευρύτερης Ασίας, αλλά και άλλων γεωγραφικών συντεταγμένων όπου το Ισλάμ είναι το κυρίαρχο θρησκευτικό δόγμα, δεν την  αντέχουν την Δημοκρατία. Οι Ισλαμικές κοινωνίες παραμένουν ακόμη δέσμιες, παγιδευμένες και καθοδηγούμενες από τα φοβερά και τρομερά ιερατεία τους.

Η θρησκεία χαλινάρι, για την χειραγώγηση των λαών. Θεοκρατία και Δημοκρατία είναι φανατικοί αντίπαλοι. Δεν υπάρχει χώρος και για τις δύο.

Εκ των πραγμάτων, η επικράτηση της μιας προϋποθέτει την εξαφάνιση της άλλης. Αφού λοιπόν στον Ισλαμικό κόσμο η θεοκρατία καλά κρατεί, κάθε προσπάθεια δημοκρατικοποίησης του είναι εκ προοιμίου καταδικασμένη.

Την διαπίστωση αυτή δεν την επιβεβαιώνει μόνον το Αφγανικό πείραμα, αλλά βρίσκει την επιβεβαίωση της στην «Αραβική Άνοιξη» και ακόμη πρωτύτερα στην «Ιρανική επανάσταση».

Από αυταρχικά καθεστώτα, διολισθήσαμε σε ακόμη αυταρχικότερα. Φύγανε οι Σάχηδες και ήρθαν οι ακόμη χειρότεροι Χομεϊνίδες.

Μετά από 20 χρόνια ενεργούς παρουσίας στο Αφγανιστάν, η Δύση και κυρίως οι ΗΠΑ συνειδητοποίησαν ότι μάχονται για μια χαμένη υπόθεση. Το είπε άλλωστε ξεκάθαρα στο μήνυμά του ο Τζο Μπάϊντεν. «Ξοδέψαμε πάνω από 1 τρις δολάρια , και ο στρατός του Αφγανιστάν δεν έδωσε την μάχη. Τους δώσαμε κάθε μέσο αλλά δεν μπορέσαμε να τους δώσουμε την επιθυμία να πολεμήσουν για τη χώρα τους. Οι Αμερικανοί δεν μπορούν και δεν πρέπει να πεθαίνουν πολεμώντας σε έναν πόλεμο που οι Αφγανοί δεν είναι διατεθειμένοι να πολεμήσουν για τον εαυτό τους».

Ο εστί μεθερμηνευόμενον. Οι Αφγανοί δεν θέλουν δημοκρατία, θέλουν θεοκρατία. Δεν θέλουν να τους διοικεί κοσμική ηγεσία, αλλά οι Μουλάδες.

Ανάμεσα στην Δημοκρατία και τον Ταλιμπανισμό επέλεξαν το δεύτερο. Είναι θλιβερό και οδυνηρό, σε μια εποχή που κοντεύουμε να ερμηνεύσουμε το Σύμπαν να καλούμε τους Ιμάμηδες να μας κυβερνήσουν. Όταν ως έθνος 20 έτη έχεις σύμμαχο την αρτιότερη πολεμική μηχανή και δεν μπορείς να εκριζώσεις ένα φονταμενταλιστικό μόρφωμα, τότε τεκμαίρεται, ότι δεν θέλεις να το εξουδετερώσεις. Ότι είσαι συμπαθών. Ότι το υποβοηθείς. Ότι το υποθάλπεις. Ότι είσαι μαζί του. Ότι το θέλεις. Απόδειξη. Μετά την αποχώρηση των Αμερικανών μηδενική αντίσταση. Σε 3 μέρες κατέλαβαν την χώρα. Εξεπλάγησαν και οι ίδιοι οι Ταλιμπάν.

Δικαίωμά σου να το θέλεις. Ο καθένας κάνει τις επιλογές του. Ας το υποστείς τότε. Δεν ξέρω τι άλλο θα μπορούσε να κάνει η Δύση και οι ΗΠΑ, για να απαλλαγεί η χώρα αυτή από τον θρησκευτικό εξτρεμισμό. Τα έδωσαν όλα. Ξόδεψαν 1 τρις δολάρια χώρια τον ανθρώπινο απολογισμό. Το λέω αυτό, επειδή πολλοί ομιλούν για τραγική αποτυχία, χωρίς όμως να υποδεικνύουν τι συγκεκριμένα έπρεπε να γίνει. Δρυός πεσούσης…

Αναχωρώντας από το Αφγανιστάν οι Δυτικοί έχουν μια τελευταία ηθική υποχρέωση. Το χρέος τους είναι να προστατεύσουν απομακρύνοντας όσους Αφγανούς και όσες Αφγανές πίστεψαν και εργάσθηκαν για ένα δικαιότερο και δημοκρατικότερο κράτος συνεργαζόμενοι με τους Δυτικούς.

Υπάρχουν και τέτοιοι. Όμως δεν αρκούν. Για τους παραμένοντες, να ευχηθώ κουράγιο και καλά ξεμπερδέματα.

Αποστόλης Παππάς

Δημοτικός Σύμβουλος

Δήμου Τρικκαίων