Η περίοδος, την οποία διανύουμε, είναι η πιο … εύφορη, για την δημοσιογραφία και για το αναγνωστικό κοινό. Οι αρθρογράφοι, οι άνθρωποι, που ασχολούνται γενικά με τα πολιτικά θέματα, τα οικονομικά, τα κοινωνικά και τα γεωστρατηγικά, δηλαδή με τις διεθνείς σχέσεις, δεν ξέρουν από που να αρχίσουν και που να τελειώσουν. Γίνεται λόγος για πρωτοφανή δημοσιογραφικό … πλούτο, που δημιουργεί προβληματισμό, για το «ποιοί είμαστε, από που ερχόμαστε και που πάμε» όπως έλεγε ο Έρικ Έρικσον.
Φυσικά, πρέπει να μπουν και να αποτυπωθούν όλα με μία χρονική σειρά, ώστε η αλληλουχία του χρόνου να καθορίσει το είδος των γεγονότων καθώς και την σκοπιμότητα αυτών.
Κανένας δεν μπορεί να … πνίξει την επίσκεψη του Ντόναλτν Τράμπ στην Μέση Ανατολή, που περισσότερο είχε εμπορική μορφή, μιας και οι ΗΠΑ σε βάθος χρόνου, θα πάρουν 6 τρις δολάρια, πουλώντας στους Εμίρηδες εμπορεύματα τεχνολογίας, υλικά αγαθά και πολεμικά μέσα. Από τις χώρες με τα «πετροδόλαρα» έκανε και πολιτικές κινήσεις, όπως η συνάντηση του με τον πρώην τζιχαντιστή και τώρα Πρόεδρο της Συρίας, Αχμέντ Χουσείν Αλ Σάραα, τον οποίον η Αμερική είχε επικηρύξει με πολλές δεκάδες χιλιάδες δολάρια, ως τρομοκράτη του ISIS και τον «ξέπλυνε» ο Τράμπ. Αυτή την κίνηση την έκανε ο Πλανητάρχης χωρίς να ενημερώσει τους Ισραηλινούς συμμάχους του και μάλιστα πήρε πίσω και τις κυρώσεις, που είχαν επιβληθεί από τις ΗΠΑ στην Συρία.
Ούτε λίγο ούτε πολύ το Ισραήλ, που είναι η μοναδική συμμαχική χώρα στην Μέση Ανατολή από παλιά, το απαξίωσε και αυτό αποδεικνύει, για μία άλλη φορά, πως οι Μεγάλες Δυνάμεις «δεν έχουν μόνιμες φιλίες, αλλά μόνιμα συμφέροντα.
Σχεδόν κατά την παραμονή στα Εμιράτα, όπου του έγινε του Τράμπ υποδοχή από τους Εμίρηδες ως «ο Μεγάλος Εμίρης», ίσως και λίγο πιο πριν, ο Πλανητάρχης άρχισε να στρώνει το σχέδιο για την συνάντηση στην Κωνσταντινούπολη. Το θέμα αφορούσε το πως θα βρεθεί τρόπος να σταματήσει η ανθρωποθυσία στον πόλεμο μεταξύ Ρωσίας – Ουκρανίας. Ένας «λάθος» πόλεμος, που έγινε από την Ρωσία εναντίον της Ουκρανίας, που στοίχισε πολύ ακριβά σε ανθρώπινες απώλειες, πάνω από 200.000 είναι οι νεκροί, που ξεκίνησε από τον Πούτιν, για να είναι σύντομος και για να πάρει 4 ανατολικές περιοχές της Ουκρανίας δηλαδή το Ντονέσκ, την Ζαπορίζα, την Χερσώνα και το Λουχανσκ, ενώ την Κριμαία την είχε ενσωματώσει στην Ρωσία από το 2014, αλλά συνεχίζεται ακόμα.
Μιλούσαν όλοι με βεβαιότητα για το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων, παρόντων των Πούτιν, Τράμπ, Ζαλένσκι και Ερντογάν. Τελικά αυτή η συνάντηση δεν έγινε, οι συνομιλίες υποβαθμίστηκαν και το μόνο αποτέλεσμα ήταν να συμφωνήσουν, ώστε να απελευθερωθούν 1.000 όμηροι Ρώσοι και 1.000 Ουκρανοί. Η αποτυχία ήταν παταγώδης, αφού συμφώνησαν ότι διαφωνούν.
Η ελπίδα για κάποια λύση… βούλιαξε στα νερά του Βοσπόρου, με μόνο κερδισμένο, πολιτικά, τον Σουλτάνο της Τουρκίας, τον οποίον, από ότι φαίνεται, ο Τράμπ το αναγορεύει σε «Εμίρη» της Συρίας και σε «Αρχιναύαρχο» της Ανατολικής Μεσογείου.
Η Άγκυρα φιλοδοξεί να διαδραματίσει κεντρικό ρόλο στην προσπάθεια για ανοικοδόμηση της Συρίας, εκμεταλλευομένη, τις σχέσεις του Ερνογάν με τον Τράμπ και του Πούτιν, ενώ η Αθήνα έμεινε στα … κρύα του λουτρού.
Ο φίλος του Πρωθυπουργού Ερντογάν ετοιμάζει και τουριστικό «Αττίλα» στο μαρτυρικό Βόρειο Τμήμα της Κύπρου.
Η εικόνα των ΡωσοΟυκρανικών συνομιλιών στην Κωνσταντινούπολη ήταν αποκαρδιωτική και οι τοξικοί χαρακτηρισμοί ανάμεσα στους εμπολέμους ήταν ο … τάφος της διπλωματίας. Έτσι οι εμπόλεμοι συνεχίζουν την απάνθρωπη ρήξη για την οποία ο Πλάτων έλεγε «Δια γάρ την των χρημάτων κτήσιν πά τες οι πόλεμοι ημιν γίνονται» δηλαδή οι πόλεμοι γίνονται για τα χρήματα και για τα αναγκαία αγαθά.
Οι συνομιλίες έμοιαζαν με μια χαοτική συναυλία, που κανένας δεν γνώριζε το τι έπαιζε ο άλλος. Έτσι έμειναν χωρίς δόξα τόσο ο Τράμπ, όσο και ο Πούτιν με τον Ερντογάν.
Ο Πλανητάρχης προτίμησε το … εμπόριο από την λύση του πολέμου, για την οποία πέραν του Πούτιν, ευθύνονται και οι Δυτικοί παράγοντες, που ήθελαν να βάλουν την Ουκρανία στο ΝΑΤΟ, με ένα ηγέτη, τον Ζελένσκι που, ενώ έληξε η θητεία του εδώ και 2 χρόνια, δεν κάνει εκλογές να την ανανεώσει. Οι Ευρωπαίοι πολίτες πλήρωσαν πολύ ακριβά την στήριξη της Ουκρανίας. Να ένα καλό, που κάνουν τα δικτατορικά καθεστώτα, δεν ταλαιπωρούν τους πολίτες να πάνε στις κάλπες. Τα έχουν όλα λυμένα οι δικτάτορες…!
Στις Δημοκρατίες, όμως, μπαίνεις στην ουρά και περιμένεις την σειρά, για να ψηφίσεις τα σάπια και διεφθαρμένα πολιτικά συστήματα. Αυτήν την ημέρα ο λαός είναι κυρίαρχος, αλλά από την επόμενη το πρωί έρχονται εντολές για το πως θα ζήσει, πόσο θα ζήσει και τι ποιότητα ζωής θα έχει. Δεν σε υπολογίζουν σαν ανθρώπινη ύπαρξη. Σε θεωρούν … αριθμό.
Αυτό το αλαλούμ το διαπιστώνει η κοινωνία και με την σημερινή Κυβέρνηση του ΚυριαΚούλη Μητσοτάκη. Τεράστια τα προβλήματα, μεγάλη η μαύρη προπαγάνδα και οι ανίκανοι προσπαθούν να επιβιώσουν, ρίχνοντας την κοινωνία στον Καιάδα.
Το έγκλημα των Τεμπών και το «μπάζωμα» του περιβάλλοντος χώρου δεν βρήκε την λύση ούτε μετά από 2 χρόνια. Πρόσφατα με το αμφιλεγόμενο πόρισμα του Πολυτεχνείου η Κυβέρνηση καυχάται και κομπάζει, ότι αυτή, όλα τα πράγματα, τα κάνει, τα γράφει και τα υλοποιεί σωστά. Στα Τέμπη χάθηκαν, εξαϋλώθηκαν 57 ανθρώπινες ψυχές, τραυματίστηκαν 180 συμπολίτες μας και χάθηκε η ζωή των γονέων και των συγγενών των θυμάτων. Και όμως ο Πρωθυπουργός δεν λέγει ακόμα την αλήθεια, ενώ εκείνος ο κυβερνητικός Εκπρόσωπος, διερωτώνται οι πολίτες, «τι ψυχή θα παραδώσει».
Η ακρίβεια σαρώνει την κοινωνία και 1 στους 2 πολίτες δεν μπορεί να πληρώσει το ρεύμα και το αέριο, 3,2 δις τα χρέη για την ενέργεια το 2024.
Ο Πρωθυπουργός ανίκανος και επικίνδυνος κάνει ταξίδια… αναψυχής στην Ευρώπη, χωρίς πρόσκληση, ενώ είναι έξω από όλα τα γεωπολιτικά παιχνίδια και κανένας δεν τον καλεί να συμμετάσχει στις ζυμώσεις.
Η ΕΛΣΤΑΤ δείχνει πως η φτώχεια έγινε μόνιμος σύντροφος των πολιτών και ο Πρωθυπουργός τάζει αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις και ισχυρίζεται το «Όλα πάνε καλά». Εδώ η κοινωνία σε λίγο θα πει το ψωμί ψωμάκι και ο Μητσοτάκης τονίζει, πως θα δώσει παντεσπάνι, για να επιβιώσει.
Το φιάσκο με το μνημείο της Ακρόπολης, η διαμαρτυρία των Κτηνοτρόφων στα Τρίκαλα, που είπαν, ότι καταστράφηκαν και δεν πήραν τις αποζημιώσεις των νεκρών ζώων από τον «Daniel», η δικαστική περιπέτεια της Ούρσουλα, Προέδρου της Ε.Ε., η σύνδεση του καλωδίου, που θα ένωνε την Ελλάδα με την Κύπρο και το Ισραήλ, που δεν έγινε λόγω Τουρκίας, η καθημερινή εγκληματικότητα, το Νομοσχέδιο για να φτιάχνουν Offshore εταιρείες οι οικείοι των Βουλευτών, το πέρασαν μεσάνυχτα, τα «ήρεμα νερά» με τον Σουλτάνο και το μπάχαλο στα Πανεπιστήμια και στην Υγεία, με τα βραχιολάκια του Άδωνη, δείχνουν ότι δεν πάμε, ως χώρα, καλά δηλαδή ούτε έξω ούτε μέσα τα καταφέρνουν καλά.
Βλέποντας όλα αυτά, προχθές, ο πρώην Πρωθυπουργός και Πρόεδρος της Ν.Δ., Αντώνης Σαμαράς, που διεγράφη από τον Μητσοτάκη, με το «αγελαδίσιο μάτι» και με το αριστερό χέρι στην αριστερή τσέπη του παντελονιού να περπατάει στα σαλόνια της Ε.Ε., κουνιστός και λυγιστός, βλέποντας λοιπόν όλα αυτά έγραψε ένα άρθρο στα φιλοκυβερνητικά «Τα Νέα» του Μαρινάκη, με τίτλο «Που Πάμε». Μακάρι να ξέρουμε που οδηγεί την χώρα ο ΚυριαΚούλης Μητσοτάκης.
Πράγματι ήταν καταπέλτης ο Σαμαράς για τα «έργα και τις ημέρες» του Μητσοτάκη. Ακόμα και την Κλαυδία της Eurovision, την υπερήφανη αυτή Πόντια, την είχανε πει να μην μιλάει για την γενοκτονία των Ποντίων.
Εκτόξευσε μύδρους για την κατάσταση στο εσωτερικό αλλά και για τις ενέργειες με την Τουρκία στο εξωτερικό.
Η γενοκτονία των ποντίων με 353.000 θύματα από τους Κεμαλιστές Τούρκους φαίνεται πως δεν δίδαξε τίποτε στον Μητσοτάκη.
Άλλα έλεγε προεκλογικά και άλλα κάνει μετεκλογικά, χωρίς να ενημερώνει την κοινωνία. Άλλες εντολές πήρε από τον λαό και άλλα κάνει εις βάρος της χώρας, της Εκκλησίας και της οικογένειας. Η σημερινή Κυβέρνηση δεν είναι κυβέρνηση της Ν.Δ. αλλά Κυβέρνηση του Μητσοτάκη. Φυσικά δεν έχει άδικο, ο Σαμαράς, αφού από τον πολυπληθές Υπουργικό Συμβούλιο των 63 Υπουργών οι 23 προέρχονται από άλλους χώρους και δεν είχαν ούτε έχουν καμία σχέση με τις αρχές και της αξίες της Ν.Δ. του Κων/νου Καραμανλή. Όντως, ο Σαμαράς κατακεραύνωσε, για μία ακόμα φορά, τον ΚυριαΚούλη Μητσοτάκη, ρίχνοντας βόμβες μεγατόνων. Βέβαια στο κάδρο έβαλε και τον προσκυνημένο Γεραπετρίτη. Όλοι θυμούνται την Οθωμανική υπόκλιση του Υπουργού Εξωτερικών στην εμφάνιση του Σουλτάνου της Τουρκίας στην Αθήνα και το ότι δεν το πειράζει να τον πούνε «προδότη», για τα Ελληνοτουρκικά. Ο πρώην Πρωθυπουργός τόνισε, πως η Ελλάδα είναι απούσα στις συσκέψεις για τις νέες γεωπολιτικές αλλαγές. Αυτές οι θέσεις του είναι και θέσεις τις συντριπτικές πλειοψηφίας της κοινωνίας. Γεγονός είναι, πως στο ίδιο χρονικό διάστημα, που η Κυβέρνηση Μητσοτάκη κάνει τρομερά λάθη μέσα και έξω από την χώρα, η Τουρκία αναβαθμίζεται. Αναδεικνύεται σε ισχυρό γεωστρατηγικό παράγοντα, στην διεθνή σκακιέρα, ενώ η Ελλάδα του Μητσοτάκη γίνεται απλός θεατής και τρέχει πίσω από τα γεγονότα, που μπορούν να αλλάξουν πλήρως τον χάρτη της περιοχής στην Μέση Ανατολή και στην Ανατολική Μεσόγειο. Ο χάρτης αλλάζει αλλά ο ΚυριαΚούλης Μητσοτάκης απουσιάζει και από ότι φαίνεται θα είμαστε και χωρίς συμμάχους απέναντι στην Τουρκία, με τον ΝεοΟθωμανικό επεκτατισμό (Γαλάζια πατρίδα – Σύμφωνο με Λιβύη) του Ερντογάν.
Την ίδια στιγμή γίνεται δραματική συρρίκνωση στην Εθνική κυριαρχία του Αιγαίου καθώς, ο νέος χάρτης του Υπουργείου Εξωτερικών, είναι «κουτσουρεμένος, για τα θαλάσσια οικόπεδα στο Αρχιπέλαγος». Όλοι οι πολιτικοί ας έχουν υπόψη αυτό που έλεγε o Πλούταρχος «την προδοσία πολλοί την αγάπησαν αλλά τον προδότη κανένας».
Ο Σοφός Σωκράτης μιλώντας για το ίδιο θέμα, έλεγε «ο μεν δειλός της πατρίδος, ο δε φιλόδοξος της πατρώας ουσίας εστί προδότης», ενώ ο Εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός έγραφε: Δυστυχισμένε μου λαέ καλέ και αγαπημένε, πάντα ευκολόπιστε και πάντα προδομένε».
Αυτή είναι η αλήθεια. 6 χρόνια στην λάθος πλευρά είναι πολλά.
Μακάρι να διαψευστούμε.
Δρ. Κώστας Πατέρας
Ed., M. Ed., Ph.D.