Το θέατρο του παραλόγου

ΟΣΟ περνάει ο καιρός τα οικονομικά και τα πολιτικά πράγματα πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο και η διαβίωση των πολιτών δεν γίνεται πιο ανθρώπινη αλλά παίρνει την μορφή του «γόρδιου δεσμού».

Πολύ δε άσχημο είναι το ότι η Δημοκρατία, ως Θεσμός και ως τρόπος διακυβέρνησης αυτοκαταργείται τόσο στην Αμερική όσο και στην Γηραιά Ήπειρο. Η υποχώρηση της πραγματικής Δημοκρατίας, αν και ποτέ δεν υπήρξε τέλεια και υποδειγματική διακυβέρνηση, αναζωογονεί τον αυταρχισμό και τον απολυταρχισμό, που εξαφανίζουν κάθε έννοια Ελευθερίας, Δικαιοσύνης και αυτά που ονομάζονται Ανθρώπινα δικαιώματα. Απτά παραδείγματα είναι η τύχη του Φίτσο στην Σλοβακία, του Γκεοργέσκου στην Ρουμανία, του Ιμάμογλου στην Τουρκία και της Λεπέν στην Γαλλία.

Όταν δεν υπάρχει Δημοκρατία τότε, όποιος πολιτικός αποτελεί απειλή, για το οικονομικό και πολιτικό κατεστημένο και είναι εν δυνάμει αντίπαλος του συστήματος, τότε αυτός εξοβελίζεται με … νομιμοφανείς διαδικασίες, οι οποίες, όμως, είναι αντιδημοκρατικές, και μάλλον θυμίζουν ολοκληρωτικού τύπου διαδικασίες.

«Ο θάνατός σου η ζωή μου» έλεγαν οι μονομάχοι στο Κολοσσαίο της Ρώμης, παρόντος του εκάστοτε αυτοκράτορα. Αυτό «το θέατρο του παραλόγου» το αντιμετωπίζουμε και σήμερα τόσο στην Αμερική, όσο και στην Ε.Ε. και στην Ελλάδα.

«Κεραυνός εν αιθρία» ήταν οι δασμοί του Ντόναλντ Τράμπ επί δικαίων και αδίκων και φυσικά πάνω σε φίλους και σε εχθρούς. Κανένας Πρόεδρος των ΗΠΑ δεν συμπεριφέρθηκε έτσι, όπως συμπεριφέρεται ο νέος Πλανητάρχης και αυτό είναι ένα πολύ άσχημο νέο για την Δημοκρατία, την ελευθερία του εμπορίου και την ανθρώπινη αλληλεγγύη. Πολλά τρισεκατομμύρια δολάρια χάθηκαν τις πρώτες 5 μέρες της χαοτικής επίθεσης του Τράμπ. Η παγκόσμια οικονομία έφτασε στο χείλος του κραχ, δηλαδή της καταστροφής. Μεγάλη η ζημιά σε παγκόσμιο επίπεδο και έντονη η αντίδραση και μέσα στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Έτσι άρχισε να συμβιβάζεται ο Πλανητάρχης και έβαλε «νερό στο κρασί», για να μην φτάσει η υφήλιος σε επίπεδο ύφεσης. Έδωσε παράταση 90 ημερών στην δασμολογία, άρχισε να συνομιλεί και άρχισε να κατεβάζει τα ποσοστά των δασμών, ακόμα και να συμψηφίζει καταστάσεις.

Πάντως, για τον Οικονομικό Σύμβουλο του Τράμπ, ο ΄Ελον Μάσκ, είπε πως «έχει τόση αξία όση έχει ένα τσουβάλι με τούβλα». Η εικόνα αυτή φανερώνει ποιοι κυβερνούν την Αμερική και με πόση προχειρότητα χειρίζονται παγκόσμια συμφέροντα και ανθρώπινα δικαιώματα.

Ευτυχώς, που κάποιοι μεγαλο-υποστηρικτές του Πλανητάρχη τον έπεισαν να κάνει «ηρωική έξοδο» και έτσι διαφαίνεται, πως, ενδεχομένως, έστω και την τελευταία στιγμή το τσουνάμι της δασμολογίας θα στρογγυλοποιηθεί και ο εμπορικός πόλεμος δεν θα έχει αποτελέσματα «βιβλικής» καταστροφής.

Αυτή η κίνηση Τράμπ ήταν ένα παιχνίδι χωρίς όρους, όπου οι συμμετέχοντες ήταν πολλοί αλλά κερδισμένη ήταν μόνο η Αμερική, για να κλείσει την… τρύπα των 8 δις, που παρουσιάζει η Αμερικανική οικονομία. Γεγονός, όμως, είναι που φαινόμενα Τραμπισμού έχουμε και στην Ε.Ε. και φυσικά και στο «Ελλαδιστάν» του ΚυριαΚούλη Μητσοτάκη.

Ορθάνοιχτες είναι οι πληγές της κοινωνίας και για το θέμα των Τεμπών, και για ακρίβεια της ζωής και για την σκληρή καθημερινότητα.

Το έγκλημα των Τέμπων, με το χαοτικό κράτος, με τις αγκυλώσεις και με την δυσλειτουργία και με τις τεράστιες ευθύνες της Κυβέρνησης και προσωπικά του Πρωθυπουργό, δεν πρόκειται να «μπαζωθεί», όπως επιθυμεί ο Μητσοτάκη. Έγιναν τεράστια λάθη, στήθηκαν «μαϊμού» Επιτροπές της ντροπής, προκειμένου να μην παραπεμφθούν στην Δικαιοσύνη αρκετοί Υπουργοί, για παράβαση ακόμη και του Συντάγματος. Τύφλα να έχει η δασμολογία του Τράμπ μπροστά σε όσα εξελίσσονται καθημερινά στην χώρα μας, με ένα και μόνο σκοπό να μην παραπεμφθούν πολιτικά πρόσωπα, που επί χρόνια διαχειρίστηκαν τον ναυαγισμένο Ο.Σ.Ε. Όλη η κοινωνία μιλάει για υπεύθυνους Πολιτικούς και για «οξυγόνο» και η Κυβέρνηση Μητσοτάκη αγνοεί τον αγώνα για Δικαιοσύνη και αλήθεια και «αδειάζει» και την έρευνα του Πανεπιστημίου της Γάνδης, για την τραγωδία των Τεμπών. Κατηγορούν ακόμα και τους χαροκαμένους γονείς και, πριν λίγες μέρες, ένας επιζών, από το τρίτο βαγόνι, δήλωσε «Η ζωή μου έχει σταματήσει».

Το θράσος και η ασυδοσία της Κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι μεγάλο και αντί να βγει και να πει την αλήθεια και να αποδοθούν ευθύνες μέχρι και τον Πρωθυπουργό, όπως ζητάει η κοινωνία και η Αντιπολίτευση, η Κυβέρνηση καθημερινά ξεκατινιάζεται, για να κάνει το μαύρο – άσπρο.

Ο μεγάλος τραγικός ποιητής Αισχύλος έλεγε «Απλά γαρ εστί της αληθείας έπη» δηλαδή τα λόγια της αλήθειας είναι απλά. Ακόμα και το πόρισμα για τα Τέμπη του ΕΟΔΑΣAΑΜ, που ελέγχεται από την Κυβέρνηση, ρίχνεται στο «πυρ το εξώτερον» για να μην πάνε φυλακή τα γνωστά πολιτικά πρόσωπα. Δεν είναι το έγκλημα των Τεμπών μόνο οι 57 ψυχές, και οι 180 τραυματίες είναι και οι κάκιστες επιλογές των Διοικήσεων του ΟΣΕ, που διορίζονται από την εκάστοτε Κυβέρνηση και το ξεπούλημα της «σύμβασης 717» και έτσι έμειναν τα τρένα χωρίς σηματοδότες και χωρίς τηλε-διαχείριση και φτάσαμε στο τραγικό θέμα της σύγκρουσης των 2 αμαξοστοιχιών.

Η συμπεριφορά Υπουργών και του Πρωθυπουργό είναι απαράδεκτη και αντιδημοκρατική και είναι σαν να λένε «ποια Τέμπη δεν υπήρξαν ποτέ Τέμπη» και αλλάξουμε σελίδα. Βέβαια … πλάτη βάζουν σε αυτό το θέμα, και οι διορισμένες από τον ΚυριαΚούλη Μητσοτάκη κορυφές της Δικαιοσύνης και η «ομάδα της Αλήθειας» που προπαγανδίσει υπέρ του «Μαξίμου». Η προπαγάνδα της πυρόσφαιρας δεν θα περάσει, γιατί στο δίκαννο της Ευρωπαίας Εισαγγελέας είναι και άνθρωποι του «Μαξίμου» και σύντομα θα πέσουν οι … μάσκες.

Το θέμα της ακρίβειας και τα Εθνικά θέματα είναι μεγάλη δοκιμασία για τον ανίκανο και επικίνδυνο Πρωθυπουργό και στο Μαξίμου « δεν τους κολάει ύπνος», ενώ το καλώδιο ρεύματος της Ελλάδας, της Κύπρου και του Ισραήλ μοιράζει … εγκεφαλικά.

Όσο για την μη καταβολή των συντάξεων δεν χρειάζεται και μεγάλη στενοχώρια, γιατί η Κυβέρνηση Μητσοτάκη τους συνταξιούχους τους έχει… ξεγραμμένους και τους θεωρεί «άχθος αρούρης» δηλαδή βάρος της γης, όπως έλεγε ο Όμηρος.

Πέραν τούτου το … αρνί είναι και επικίνδυνο, για την τρίτη ηλικία και για αυτό ας σουβλίσουν κανένα …κοτόπουλο, γιατί οι συνταξιούχοι κυνηγοί θα ψήσουν ή μπεκάτσες ή καρδερίνες, που δεν έχουν λίπη. Δυστυχώς, στην καταναλωτική κοινωνία που ζούμε, ο άνθρωπος είναι νούμερο δηλαδή αριθμός και δεν έχει καμία αξία για όσους κυβερνούν κοινωνίες και λαούς.

Μπήκαμε, όμως, στην μεγάλη εβδομάδα της Χριστιανοσύνης και μετά από τα πάθη θα έρθει η Ανάσταση του Κυρίου, του λυτρωτή του κόσμου. Ας στηριχθούμε στην «Αγία Πίστη του Χριστού» κι ας ελπίσουμε, γιατί η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, πως αυτό το Πάσχα θα είναι το τελευταίο, για το σάπιο πολιτικό σύστημα του πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου.

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ και ο Θεός μαζί μας και όπως έλεγε ο Ιωάννης Καποδίστριας «ει ο Θεός μεθ΄ ημών ουδείς καθ’ ημών» δηλαδή εάν ο Θεός είναι μαζί μας τότε δεν μπορεί να είναι κανένας εναντίον μας.

Δρ. Κώστας Πατέρας

Ed., M. Ed., Ph.D.