Επιχειρώντας την υποτίμηση της ιστορικής προσωπικότητας και της τεράστιας προσφοράς του Στρατηγού Στέφανου Σαράφη στην Ελλάδα και στον λαό μας, η Δημοτική Αρχή του Δήμου Τρικάλων, στο πλαίσιο των εργασιών ανάπλασης της πλατείας Ηρώων Πολυτεχνείου, προβλέπει την «μετακίνηση» του αγάλματός του σε μια άκρη της πλατείας, όπου θα τοποθετηθούν ως «ενότητα» και τα άλλα αγάλματα που βρίσκονται στον συγκεκριμένο χώρο.
Οι εκλεγμένοι με την «Λαϊκή Συσπείρωση», εξαρχής, από την παρουσίαση της σχετικής μελέτης, διατυπώσαμε την διαφωνία μας με την «μετακίνηση» του αγάλματος του Στρατηγού Σαράφη, δηλώνοντας ότι μια τέτοια ενέργεια έρχεται σε αντίθεση με την θέληση του λαού της πόλης μας για απότιση ξεχωριστού φόρου τιμής στον Τρικαλινό Στρατηγό της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης, όπως εκφράστηκε και με την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Τρικάλων, επί Δημαρχίας Θανάση Τριγώνη (1982-1986), για την τοποθέτηση του συγκεκριμένου αγάλματος στο κέντρο της πλατείας Ηρώων Πολυτεχνείου (κεντρική πλατεία).
Στα πάνω από 30 χρόνια που το άγαλμα του Στρατηγού Σαράφη βρίσκεται στο κέντρο της πλατείας Ηρώων Πολυτεχνείου αποτελεί ένα από τα σημεία αναφοράς για την πόλη μας.
Στο «πρόσωπο» του Αρχηγού του ΕΛΑΣ (Ελληνικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού), αναδεικνύεται η άσβεστη μνήμη του λαού της περιοχής μας για τον απελευθερωτικό –αντιφασιτικό αγώνα, το Έπος της Εθνικής Αντίστασης, αλλά και των μετέπειτα λαϊκών αγώνων ενάντια στον ιμπεριαλισμό, για την λαϊκή κυριαρχία και τον Σοσιαλισμό.
Ο Στρατηγός Σαράφης υπήρξε υπόδειγμα άξιου γιου της Τρικαλινής γης, συνεπούς και γενναίου αγωνιστή, που έδωσε και την ζωή του στην λαϊκή πάλη για την ελευθερία και την ανεξαρτησία της πατρίδας μας, για την προκοπή και την πρόοδο του Ελληνικού λαού. Γιατί αποτελεί λαϊκή πεποίθηση ότι ο θάνατός του πριν από 65 χρόνια, εκείνο το μεσημέρι της Παρασκευής 31ης Μαΐου του 1957, στην παραλιακή λεωφόρο στον ΄Αλιμο, όταν μια βαριά πράσινη «Μπουίκ», με οδηγό τον Ιταλοαμερικανό Υποσμηνία Μάριο Μουζάλι, που εκείνο το διάστημα υπηρετούσε στην 22η Μοίρα Διαβιβάσεων της Αμερικανικής αεροπορικής βάσης του Ελληνικού, έπεφτε πάνω σε αυτόν και την σύζυγό του Μάριον, ήταν μια προμελετημένη δολοφονία.
Γράφει για τον Σαράφη ο άλλος τιμημένος Στρατηγός του ΕΛΑΣ, Γεράσιμος Αυγερόπουλος: «Η προσωπικότητα του στρατηγού Σαράφη γιομίζει μια ολόκληρη εποχή (…). Και τελικά με το αίμα του, που χύθηκε στην άσφαλτο, φώτισε και φωτίζει το δρόμο τον ανηφορικόν στην πάλη για την Ελευθερία, την Ανεξαρτησία, την Δημοκρατία και την Κοινωνική Δικαιοσύνη. Πέρασε στην ιστορία του Έθνους. Πέρασε στο Πάνθεο των Ηρώων του λαού μας».
Ο Στρατηγός Σαράφης διάλεξε να γίνει Κομμουνιστής, στέλεχος του ΚΚΕ και αυτό δεν του το συγχώρησε ποτέ η αστική τάξη και οι ξένοι συνεργάτες της, που ήθελαν τους Στρατιωτικούς να βρίσκονται από την «άλλη πλευρά της Ιστορίας».
Χαρακτηριστικά, από αυτή την άποψη, είναι κάποια σημεία μιας συνομιλίας του Στρατηγού με τον τότε Άγγλο Σύνδεσμο, Μάγερς, τις μέρες ακριβώς, που πήρε την απόφασή του (Μάρτης 1943) να ενταχθεί στον ΕΛΑΣ:
Άγγλος (προς Σαράφη) : Λυπούμαι, Στρατηγέ, για την περιπέτεια που είχατε τις τελευταίες ημέρες. Η Αγγλική αποστολή παρακολουθεί την τύχη σας καθημερινά και πήρε όλα τα μέτρα για να επανορθωθεί ότι κακό σας κάνανε. Αυτή την στιγμή, βρίσκονται στην διάθεσή σας 5.000 λίρες και η έγκριση του Στρατηγείου Μέσης Ανατολής να σας κάνουν ρίψεις για τον εφοδιασμό σε πυρομαχικά και είδη ιματισμού και υπόδησης 150 ανδρών αμέσως…
Στέφανος Σαράφης: Δεν έχω καταγράψει στο ημερολόγιό μου καμιά περιπέτεια, για την οποία οφείλετε να με συλλυπείστε! Πρέπει να ξέρετε ότι εγώ βγήκα στο βουνό για να έρθω σε επαφή με τις αντάρτικες ομάδες, που δρουν με διάφορες ονομασίες, ΕΔΕΣ, ΕΛΑΣ κ.λ.π. Και αυτό το πραγματοποίησα με σκοπό να αποφασίσω με ποιαν από αυτές τις υπάρχουσες οργανώσεις θα κρίνω ότι μπορώ να συνεργαστώ πολεμώντας τους Γερμανούς. Αν καμιά από τις υπάρχουσες δεν με ικανοποιούσε, τότε θα αποφάσιζα για την παραπέρα στάση μου. Ευτυχώς, είμαι ενθουσιασμένος ότι βρήκα εκείνη την οργάνωση που ανταποκρίνεται απόλυτα στις απαιτήσεις μου, για ένα αποφασιστικό πόλεμο κατά των Γερμανών. Αποφάσισα λοιπόν να τους προτείνω να με δεχτούν, έστω και σαν απλό στρατιώτη, να πολεμήσω μαζί τους. Αν δεν με δεχτούν, τότε μου απομένει να γυρίσω στην Αθήνα και να δω τι θα κάνω.
Πάντως, δεν έχω καμιά διάθεση να ηγηθώ ή να συνεργαστώ με κανέναν, που θα θελήσει, με το πρόσχημα του εθνικοαπελευθερωτικού πολέμου, να προετοιμάσει έναν εμφύλιο πόλεμο! Αυτή η οργάνωση είναι ο ΕΛΑΣ! Και όποιος θέλει και επιδιώκει να ενταχθεί ή να οργανώσει άλλη ξεχωριστή απ’ αυτή, αυτός απεργάζεται καταστροφή για το λαό μας! Και εγώ, την τύχη μου από αυτόν τον λαό δεν την διαχωρίζω! Λυπούμαι που οι προτάσεις σας δεν συμπίπτουν με τις επιδιώξεις μου. Και αν πραγματικά θέλετε να βοηθήσετε τον Ελληνικό λαό να πολεμήσει κατά των Γερμανών, που είναι και δικός σας σκοπός, τότε να βοηθήσετε όπως έχετε υποχρέωση τον ΕΛΑΣ, ανεξάρτητα αν εγώ θα είμαι μαζί τους ή όχι, στην περίπτωση που δεν γίνει δεκτή η πρότασή μου.
Άγγλος (πετιέται όρθιος σαν ελατήριο): Στρατηγέ, με αφήνουν έκπληκτο τα λόγια σας! Εσείς, ένας στρατηγός, θα θελήσετε να συνεργαστείτε με τους Κομμουνιστάς και να σας καθοδηγεί ένα 25χρονο παιδί, ο Λευτεριάς. Νομίζω ότι βρίσκεσθε ακόμα κάτω από την επήρεια των τελευταίων γεγονότων και σας διαβεβαιώ ότι βρίσκεστε τώρα κάτω από την δική μας προστασία. Λογικευτείτε!..
Στέφανος Σαράφης: Καταλαβαίνω τι υπονοείτε με τα λεγόμενά σας. Πρέπει να ξέρετε ότι εκείνο που ποτέ μου δεν αισθάνθηκα μπροστά στο καθήκον προς την πατρίδα είναι ο φόβος. Οι υπαινιγμοί σας με προσβάλλουν! Και διακόπτω κάθε παραπέρα συζήτηση. Ήδη σας έκανα γνωστή την τελική μου απόφαση.
Αυτή η επιλογή του Στέφανου Σαράφη είχε ως αποτέλεσμα να υποστεί τα δεινά που επεφύλαξαν για τους Κομμουνιστές και άλλους αγωνιστές του λαού οι «νικητές του εμφυλίου».
Εκτός από τις 2 φορές που συνελήφθη πριν βγει στον ΕΛΑΣ, κατά την διάρκεια του αγώνα του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΔΣΕ) και μετά την λήξη του, εξορίζεται στην Σέριφο, την Ικαρία, στην Λήμνο, στην Μακρόνησο, στον Αϊ Στράτη,.
Το να δεσπόζει, λοιπόν, στο κέντρο της κεντρικής πλατείας της πόλης μας το άγαλμα ενός ανώτατου Στρατιωτικού της Ελλάδας που επέλεξε να συνταχθεί και να ηγηθεί στον αγώνα με τους Κομμουνιστές, ίσως να αποτελεί «αγκάθι που πονάει πολύ» για την πολιτική ιδεολογία, αλλά και την «αυτοδιοικητική αντίληψη» περί «έξυπνης πόλης» που έχει ο Δήμαρχος Τρικάλων, ο οποίος, ας μην ξεχνάμε, είναι και Πρόεδρος της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδας και επομένως μπορεί με αυτή την ενέργεια να θέλει να σηματοδοτήσει κάτι πιο «γενικό» και «κεντρικό».
Και είναι ακόμα πιο «σουβλερό αγκάθι» αυτό το άγαλμα ιδιαίτερα στην σημερινή συγκυρία που, με φορμή τον εν εξελίξει ιμπεριαλιστικό πόλεμο ανάμεσα στο ΝΑΤΟ και στην Ρωσία στην Ουκρανία, η Κυβέρνηση της Ν.Δ. θέλει, με κάθε τρόπο, να δηλώνει ότι βρίσκεται ολόπλευρα και ολόψυχα, «στην σωστή πλευρά της Ιστορίας» – δηλαδή με τους ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ – καθώς ο Στρατηγός Σαράφης υπήρξε διακηρυγμένος εχθρός των Αγγλοαμερικανών ιμπεριαλιστών και του ΝΑΤΟ. Και αυτό για τον κ. Δήμαρχο ο οποίος ανήκει στο κυβερνών κόμμα, δεν είναι κάτι που δεν τον ενδιαφέρει.
Ίσως ο κ. Παπαστεργίου να μην μπορεί να ανεχθεί άλλο την
παρουσία «κομμουνιστικών συμβόλων» στο κέντρο της πόλης μας – εκτός από το άγαλμα του Στρατηγού Σαράφη, υπάρχουν ακόμα η πλάκα στην μνήμη του Άρη Βελουχιώτη, το Μνημείο για τους 5 εκτελεσμένους ΕΠΟΝίτες, ενώ η δεύτερη σε μέγεθος πλατεία της πόλης φέρει την ονομασία «πλατεία Εθνικής Αντιστάσεως» – παραδειγματιζόμενος από ανάλογες ενέργειες απομάκρυνσης ή και καταστροφής κομμουνιστικών συμβόλων που συνηθίζονται σε πρώην σοσιαλιστικές χώρες.
Ίσως να μην μπορεί να αντέξει άλλο να βλέπει μπροστά στο άγαλμα του Κομμουνιστή Στρατηγού να γίνονται η έπαρση και η υποστολή της Ελληνικής σημαίας από την ΣΜΥ, η περιφορά του Επιταφίου την Μεγάλη Παρασκευή, η «ατραξιόν» των γιορτών των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς κ.α.
Όμως, η θέληση του λαού της πόλης μας είναι αυτή, όπως 40 χρόνια τώρα αποδεικνύεται και κανένας Δήμαρχος, καμιά Δημοτική Αρχή, δεν δικαιούται και δεν μπορεί να την παραβλέψει, προκειμένου να εξυπηρετήσει ιδεολογικές αναφορές και προτιμήσεις, επικαιρικές καταστάσεις ή και «αυτοδιοικητικές εξυπνάδες».
Εμείς, ως «Λαϊκή Συσπείρωση» θα κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας για να ενημερωθεί και να παρέμβει ο λαός της πόλης μας, επιβάλλοντας αυτή του την θέληση.
Το άγαλμα του Στρατηγού Σαράφη ΠΡΕΠΕΙ και ΘΑ παραμείνει στη θέση του!