Ήταν 15 χρονών ο Βασίλης Σύρμπας και μαζί με την μητέρα του, ελπίζανε ότι οι Ναζί, θα δείχνανε έλεος και δεν θα απαγχονίζανε τον αδερφό του και παιδί της τον Κώστα Σύρμπα, αφού 2 φορές έσπασε το σχοινί της κρεμάλας…
Όμως οι Ναζί και οι ντόπιοι συνεργάτες τους ήταν αποφασισμένοι να απαγχονίσουν το νεαρό παλικάρι και το έπραξαν…
Λίγο νωρίτερα της αγχόνης, ο δολοφονημένος είχε αφήσει στον πατέρα του ένα γράμμα που έλεγε τα εξής:
«Λατρευτέ μου πατέρα…
Σε δυο ώρες θα με κρεμάσουν στην πλατεία γιατί είμαι πατριώτης. Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Μην πικραίνεσαι πατέρα. Αυτό ήταν γραφτό για μένα. Πεθαίνω με παρέα. Αντίο. Φιλώ τη μητέρα και όλους. Χαιρετισμούς στους γείτονες. Καλή αντάμωση στον άλλο κόσμο. Θα σας περιμένω. Και η μέρα που θα φτάσετε θα είναι για μένα γιορτή. Τα πράγματα μου θα τα πάρετε από την Αστυνομία. Το πορτοφόλι μου δεν έχει μέσα τίποτα. Όμως είναι καινούργιο. Πάρτο εσύ πατέρα. Γεια σας. Να θυμάσαι πως ο γιος σου πάει πικραμένος, γιατί δεν θα ακούσει τις καμπάνες της Ελευθερίας. Αντίο. Ζήτω η Ελευθερία. Κώστας. Ήταν γραφτό να πεθάνω Απρίλη».
Σήμερα το πρωί στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Νικολάου Τρικάλων, ο τότε 15χρονος Βασίλης, ξεκίνησε σε ηλικία 89 ετών να ξανασυναντήσει τον αδερφό του και να του κάνει μια «μέρα γιορτής» όπως έγραψε ο Κώστας…
Σύζυγος, παιδιά, εγγόνια, δύο στεφάνια και ελάχιστοι Τρικαλινοί, ήταν εκεί σήμερα στον Ιερό Ναό για το τελευταίο «αντίο» στον Βασίλη Σύρμπα που «χρωμάτιζε» κάθε επέτειο μνήμης και τιμής στα Τρίκαλα για τους 5 απαγχονισμένους ΕΠΟΝίτες και να τον συνοδεύσουν στο «ταξίδι» συνάντησης με τον αδερφό του μετά από …74 χρόνια.