Στεργιανή Λέφα, ένας υπέροχος άνθρωπος

Η Στεργιανή Λέφα, Δασκάλα και κατηχήτρια, «εκοιμήθη» την 21η Δεκεμβρίου 2021 πλήρης ημερών και έργων αγαθών, 95 ετών.

Κόρη Δασολόγου, σπούδασε  στην «Ζωσιμαία» Παιδαγωγική Ακαδημία Ιωαννίνων.

Ήταν Μέλος της Χριστιανικής Αδελφότητος «Ελπίς» και βασικό Μέλος της ΓΕΧΑ Τρικάλων.

Με την αείμνηστη Αλίκη Λάσχου, Δασκάλα επίσης, ενσάρκωναν την ψυχή του έργου της ένωσης.

Στο πλαίσιο των δράσεων της ΓΕΧΑ η Στεργιανή Λέφα πρωτοστατούσε στις χριστιανικές ομάδες του νεανικού τομέα και στους φιλικούς κύκλους των ενηλίκων.

Ήταν υπεύθυνη του τομέα προνοίας με μεγάλη προσφορά σε έργα αγάπης. Εργάστηκε σκληρά για το στήσιμο της υπέροχης κατασκήνωσης στο Νεραϊδοχώρι Τρικάλων, της οποίας υπήρξε αρχηγός και διαχειρίστρια επί σειρά ετών. Παράλληλα προσέφερε τις υπηρεσίες της και στα κατηχητικά σχολεία της Ιεράς Μητροπόλεως Τρίκκης και Σταγών.

Πρωτοπόρος και τολμηρή για την εποχή της νέα, με ιδανικά την πίστη στον Χριστό και την αγάπη στην πατρίδα, η Στεργιανή Λέφα, μέσα στην δύσκολη μετακατοχική περίοδο, σπούδασε το ωραίο επάγγελμα-λειτούργημα της Δασκάλας με ενσυνείδητη πρόθεση να βοηθήσει με όλες της τις δυνάμεις στην πνευματική ανασυγκρότηση της καθημαγμένης τότε Ελλάδας.

Τα ιδανικά αυτά υπηρέτησε με απόλυτη αφοσίωση σε όλη την επαγγελματική διαδρομή της.

Ως νεαρή Δασκάλα, εργάστηκε τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια σε πολλά σχολεία αγροτικών και απομακρυσμένων περιοχών -22 έλεγε η ίδια- μέσα σε απίστευτες για την σημερινή εποχή συνθήκες, όπως άλλωστε συνέβαινε τότε με όλους τους Δασκάλους και τις Δασκάλες, οι οποίοι ως πραγματικοί ήρωες αγωνίζονταν να βγάλουν από τον αναλφαβητισμό και την  αμάθεια τους αγροτικούς πληθυσμούς του τόπου μας.

Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι οι μετακινήσεις στα χωριά γίνονταν με ζώα και η διαμονή μόλις εξασφάλιζε τα στοιχειώδη. Με δυσκολίες, λοιπόν, και με πολλούς κόπους εργάστηκε στην Ελληνική ύπαιθρο μεταλαμπαδεύοντας στα Ελληνόπουλα παράλληλα με τα γράμματα  και τις Ελληνοχριστιανικές αρχές στις οποίες ακλόνητα πίστευε.

Πρωτοδιορίστηκε στο Σκεπάρι, δίδαξε μεταξύ άλλων στην Αγία Παρασκευή, το Μαλακάσι, την Αύρα, την Καλαμπάκα, την Βασιλική. Ως Διευθύντρια υπηρέτησε στην Θεσσαλονίκη, την Νεάπολη Κοζάνης και την Καλαμπάκα.

Το αρχοντικά συντηρητικό ντύσιμό της, η άρτια επαγγελματική της κατάρτιση, το σπινθηροβόλο βλέμμα της, η σοβαρότητα και η προσήνειά της αλλά και η ακλόνητη πίστη  στην αποστολή στην οποία αφιέρωσε την ζωή της την καθιστούσαν σεβαστή και αγαπητή Δασκάλα στο περιβάλλον της.

Την θυμάμαι στα μέσα της δεκαετίας του 1960, στα γυμνασιακά μου χρόνια, και στην δική της ώριμη ηλικία, σαν στοργική μάνα, στο πλαίσιο των χριστιανικών ομάδων και της κατασκήνωσης, με το υπέροχο παιδαγωγικό «τακτ» που διέθετε, να μας συμβουλεύει και να μας καθοδηγεί στον «ίσιο» δρόμο.

Μόνη της έγνοια να μην χάσουμε τον προσανατολισμό μας. Κορίτσια από τα απομακρυσμένα χωριά της περιοχής, μαθήτριες του γυμνασίου, καθώς ζούσαμε μόνα, αδέλφια, ξαδέλφια, γειτονόπουλα, ανά 3- 4, στα ενοικιαζόμενα ταπεινά δωμάτια των Τρικάλων, χωρίς καμία επίβλεψη, οι ομάδες αυτές αποτελούσαν για πολλά από εμάς πραγματικό δίχτυ ασφαλείας και υγιούς κοινωνικοποίησης με αρχές, αξίες, στόχους και δεξιότητες, στοιχεία πολύτιμα για την συγκρότηση της προσωπικότητάς μας, συμπληρωματικά και ενισχυτικά της παιδείας που λαμβάναμε από το σχολείο.

Πάντοτε διαθέσιμη να ακούει τους προβληματισμούς μας και να μας στηρίζει  με αγάπη και σοφία, μας εισήγε σιγά- σιγά στα όμορφα μονοπάτια της εσωτερικής ζωής και της πνευματικής αναζήτησης. Διαμόρφωνε έτσι μια ωραία συνθήκη να διαβούμε τον δύσκολο κάβο της εφηβείας χωρίς επικίνδυνους κραδασμούς, ώσπου να ωριμάσουμε και να ανοιχτούμε στον κόσμο.

Το έργο της Στεργιανής Λέφα στο πλαίσιο της ΓΕΧΑ, πέρα από την προσφορά της  στις Χριστιανικές ομάδες νέων και στους φιλικούς κύκλους, είχε και μια ευρύτερη διάσταση με ποικίλες δράσεις τις οποίες η ίδια συντόνιζε και επόπτευε στην άρτια οργάνωση τους.

Γιορτές και εκδηλώσεις θρησκευτικές, εθνικές, ψυχαγωγικές, εκδρομές σε ενδιαφέροντες προορισμούς, όπου συμμετείχαμε ενεργά και εμείς και χαιρόμασταν την δημιουργική συμβολή μας, επιστημονικές διαλέξεις, εκθέσεις βιβλίων στην πόλη των Τρικάλων και στα γύρω χωριά, υλική ενίσχυση ευάλωτων οικογενειών, συνιστούσαν μια αξιόλογη, αθόρυβη αλλά σταθερή πολιτιστική και ανθρωπιστική παρέμβαση στην τοπική κοινωνία.

Η Στεργιανή Λέφα  υπήρξε μια αφοσιωμένη στο έργο της δασκάλα, μια ακάματη Παιδαγωγός εις Χριστόν.

Παιδιά της όλα τα παιδιά της Ελλάδος, για τα οποία αγωνίστηκε με πάθος να πλάσει έναν καλύτερο κόσμο.

Η θύμησή της, σε μας που την γνωρίσαμε, δημιουργεί ένα βαθύ αίσθημα ευγνωμοσύνης.

Ελένη Νημά

Συνταξιούχος Φιλόλογος