Ήταν 2 Ιανουαρίου του 1959 και η τότε Σοβιετική Ένωση εκτοξεύει το πρώτο διαστημόπλοιο με κατεύθυνση την Σελήνη.
Πρόκειται για το μη επανδρωμένο «Λουνά 1», γνωστό και ως Μιτστά (όνειρο) και ως «1ο κοσμικό πλοίο» που ήταν το πρώτο διαστημικό σκάφος στην ιστορία που έφθασε κοντά στην Σελήνη αλλά και το πρώτο που τοποθετήθηκε ποτέ σε ηλιοκεντρική τροχιά.
Εκτοξεύθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος «Λουνά» που είχε στόχο την πρόσκρουση πάνω στη σεληνιακή επιφάνεια. Ωστόσο, εξαιτίας κακού υπολογισμού του χρόνου επιταχύνσεως μετά την εκτόξευση, πέρασε 5.995 χλμ μακριά από την δορυφόρο της Γης 2 μέρες μετά και αφού είχε 34 ώρες πτήσεως από την Γη και παραμένει ακόμα και σήμερα σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο, ανάμεσα στις τροχιές της Γης και του Άρη και έγινε το πρώτο τεχνητό αντικείμενο που διέφυγε ποτέ από τη γήινη βαρύτητα για να γίνει ο ο πρώτος τεχνητός πλανήτης στην ιστορία
Οι μετρήσεις που μετέδωσε το «Λουνά 1» απέδωσαν δεδομένα για τις ζώνες ακτινοβολίας της Γης, βρέθηκε ότι η Σελήνη δεν διαθέτει ανιχνεύσιμο μαγνητικό πεδίο , ενώ έγιναν και οι πρώτες απευθείας ανιχνεύσεις και μετρήσεις του ηλιακού ανέμου.
Το διαστημόπλοιο αυτό σημείωσε επίσης την πρώτη ραδιοεπικοινωνία από τόσο μεγάλη απόσταση, της τάξεως του 500.000 χιλιομέτρων.
Το «Λουνά 1» περιείχε εξοπλισμό ραδιομεταδόσεων, που περιελάμβανε σύστημα πομπού και τηλεμετρίας και 5 επιστημονικά όργανα για τη μελέτη της Σελήνης και του διαπλανητικού χώρου.
Μια μέρα μετά την εκτόξευση του, σε απόσταση 119.500 χιλιομέτρων από την επιφάνεια της Γης, απελευθέρωσε 1 χιλιόγραμμο Νατρίου σε αέρια κατάσταση, με σκοπό να σχηματίσει έναν τεχνητό κομήτη και το πορτοκαλί νέφος αερίου που ήταν ορατό από την πλευρά της Γης μόλις ορατό με γυμνό μάτι επί λίγα λεπτά της ώρας, φωτογραφήθηκε από Αστεροσκοπείο και η όλη διαδικασία χρησίμευσε ως πείραμα σχετικό με τη συμπεριφορά των αερίων στο διάστημα.