Ήταν 11 Δεκεμβρίου 1834 όταν πέθανε η Βασιλική Κονταξή.
Μια καλλονή που στα 12 της χρόνια η μοίρα την φέρνει να την γνωρίσει ο Αλή Πασάς όταν ζητάει έλεος για τον συλληφθέντα πατέρα της.
Ο Αλή, θαμπωμένος από την ομορφιά της, όχι μόνο χάρισε τη ζωή στον πατέρα της, αλλά διέταξε τους άνδρες του να μην ξαναενοχλήσουν το χωριό. Το τίμημα για την Βασιλική ήταν να γίνει μέλος του χαρεμιού και σε ηλικία 19 ετών ο Αλή Πασάς την νυμφεύτηκε, παρά τις αντιρρήσεις της πρώτης του συζύγου Εμινέ.
Η Βασιλική χρησιμοποίησε τη δύναμή της προς όφελος των Χριστιανών, πολλούς από τους οποίους τους αποσπούσε την τελευταία στιγμή από τα χέρια του δήμιου.
Όχι μόνο δεν εξισλαμίστηκε, αλλά απαίτησε και πέτυχε να μετατρέψει δωμάτιο του χαρεμιού σε παρεκκλήσιο με τακτικό ιερέα. Την επιρροή της Βασιλικής επί του Αλή Πασά απαθανάτισε η λαϊκή μούσα σε δημοτικά τραγούδια.
Η Βασιλική έμεινε πιστή στον Αλή Πασά τις τελευταίες του στιγμές στη Μονή του Αγίου Παντελεήμονος της λίμνης των Ιωαννίνων, όπου είχε καταφύγει μετά των εμπίστων του τον Δεκέμβριο του 1821.
Λίγο προτού αφήσει την τελευταία του πνοή, ο Αλή διέταξε τον μυστικοσύμβουλό του Θανάση Βάγια να σκοτώσει τη Βασιλική, για να μην αιχμαλωτιστεί από τους εχθρούς του. Ο Βάγιας, μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα του Ελληνισμού, άγνωστο γιατί δεν τήρησε την υπόσχεσή του, ίσως επειδή η Βασιλική γνώριζε το μυστικό των θησαυρών του Πασά των Ιωαννίνων.
Τον Φεβρουάριο του 1822 η Βασιλική και ο Θανάσης Βάγιας συνελήφθησαν και μεταφέρθηκαν αιχμάλωτοι στην Κωνσταντινούπολη. Εκεί, ο πατριάρχης Άνθιμος Γ’ κατόρθωσε να απελευθερώσει τη Βασιλική, υπό την προϋπόθεση να ζει εντός του Πατριαρχείου και να βρίσκεται υπό την προστασία και την επιτήρησή του. Κατά την 6ετή παραμονή της στο Πατριαρχείο φαίνεται ότι ερχόταν σε επαφή με πρόσωπα που ήταν αναμεμιγμένα στη Φιλική Εταιρεία και την επαναστατημένη Ελλάδα.
Μετά την Ναυμαχία του Ναυαρίνου, οι Οθωμανικές Αρχές την εξόρισαν στην Προύσα σε ηλικία 39 ετών και τον επόμενο χρόνο της δόθηκε άδεια να επιστρέψει στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκε αρχικά στο Ναύπλιο. Εκεί συναντήθηκε με τον Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια ο οποίος της παραχώρησε ακίνητο και λίγα κτήματα στο χωριό Κατοχή της Αιτωλίας.
Σε ηλικία 42 ετών, οι δρόμοι της με τον Θανάση Βάγια χώρισαν και μέχρι τον θάνατό της 3 χρόνια αργότερα από δυσεντερία, έζησε απομονωμένη και περιφρονημένη.