Ήταν 2 Νοεμβρίου του 1911 όταν ήρθε στην ζωή ο Οδυσσέας Αλεπουδέλης στο Ηράκλειο της Κρήτης, το μικρότερο από τα 6 παιδιά του Μυτιληνιού επιχειρηματία Παναγιώτη Αλεπουδέλη και της συμπατριώτισσάς του Μαρίας Βρανά, αλλά και που έμελε να γίνει διάσημο με το όνομα Οδυσσέας Ελύτης.
Ποιητής και ζωγράφος, υπήρξε ένας από τους σπουδαιότερους ποιητές μας, που τιμήθηκε με το βραβείο «Νόμπελ» Λογοτεχνίας το 1979 και υπήρξε από τα επίλεκτα μέλη της λεγόμενης «γενιάς του ΄30» στον χώρο της καλλιτεχνικής δημιουργίας.
Στην τρυφερή ηλικία των 7 ετών, ο Οδυσσέας Ελύτης, χάνει την 20χρονη μεγαλύτερη αδελφή του Μυρσίνη που φεύγει από την ζωή και σε ηλικία 13 ετών γνωρίζει τον Ελευθέριο Βενιζέλο, που αποτελούσε το πολιτικό ίνδαλμα της οικογένειάς του.
Τον επόμενο χρόνο μένει ορφανός από πατέρα και αρχίζουν να εκδηλώνονται τα πρώτα πνευματικά του ενδιαφέροντα, συνεργάζεται με το περιοδικό «Διάπλασις των Παίδων» και σε ηλικία 16 ετών ανακαλύπτει τον Καβάφη και έναν χρόνο αργότερα τον Καρυωτάκη, ενώ τα συχνά ταξίδια του σε νησιά του Αιγαίου, προετοιμάζουν το έδαφος…
Σε ηλικία 18 ετών ανακαλύπτει τον σουρεαλισμό και διαβάζει Λόρκα και Ελιάρ και ξεκινά την ποίηση στέλνοντας με ψευδώνυμο τις πρώτες ποιητικές του απόπειρες σε περιοδικά.
Τον επόμενο χρόνο εγγράφεται στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και σε ηλικία 22 ετών γίνεται μέλος της Ιδεοκρατικής Φιλοσοφικής Ομάδας του Πανεπιστημίου.
Δύο χρόνια αργότερα θα γνωρίσει τον ποιητή Ανδρέα Εμπειρίκο, που θα επηρεάσει καθοριστικά την ποίησή του έρχεται σε επαφή με το περιοδικό «Νέα Γράμματα» όπου θα δημοσιευτεί το πρώτο του δόκιμο ποίημα με τίτλο «Του Αγαίου», με την υπογραφή Ελύτης.
Τον επόμενο χρόνο γνωρίζεται με τον ποιητή Νίκο Γκάτζο και θα ξεκινήσει μια μακρόχρονη και στενή φιλία.
Στα τέλη του 1939 θα εκδώσει σε 300 αντίτυπα την πρώτη ποιητική συλλογή του με τίτλο «Προσανατολισμοί» και τον επόμενο χρόνο ο Σάμουελ Μπο-Μποβί μεταφράζει τα πρώτα ποιήματα του Ελύτη στα Γαλλικά…
Ο Ελληνοϊταλικός πόλεμος, τον βρίσκει στην πρώτη γραμμή του πυρός και τον επόμενο χρόνο παθαίνει κοιλιακό τύφο και μεταφέρεται ετοιμοθάνατος στο νοσοκομείο των Ιωαννίνων όπου επιβιώνει από θαύμα και μεταφέρεται στην Αθήνα.
Σε ηλικία 32 ετών, κυκλοφορεί την 2η ποιητική του συλλογή «Ήλιος ο Πρώτος» και 2 χρόνια μετά ξεκινά την συνεργασία με το περιοδικό «Τετράδιο» όπου δημοσιεύει την ελεγεία «Άσμα ηρωικό και πένθιμο για τον χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας», ενώ με εισήγηση του Γιώργου Σεφέρη, τοποθετείται διευθυντής προγράμματος του Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας (ΕΙΡ), θέση από την οποία παραιτείται μετά από λίγο καιρό.
Σε ηλικία 37 ετών εγκαθίσταται στο Παρίσι και έρχεται σε επαφή με την πρωτοπορία της Γαλλικής διανόησης, ενώ 2 χρόνια αργότερα εγκαθίσταται στο Λονδίνο, όπου συνεργάζεται με το BBC.
Σε ηλικία 41 ετών επιστρέφει στην Ελλάδα και τον επόμενο χρόνο ξαναβρίσκεται στο ΕΙΡ ως διευθυντής προγράμματος, θέση που θα κρατήσει για 1 χρόνο
Το 1959 κυκλοφορεί το «Άξιον Εστί», μια κορυφαία στιγμή της ελληνικής λογοτεχνίας που θα μελοποιηθεί από τον Μίκη Θεοδωράκη 5 χρόνια αργότερα.
Το 1969 φεύγει για 2η φορά από την Ελλάδα και εγκαθίσταται στο Παρίσι, όπου θα παραμείνει έως το 1971, οπότε επιστρέφει οριστικά στην Ελλάδα και με την πτώση της Χούντας, διορίζεται Πρόεδρος του Δ.Σ του ΕΙΡΤ.
Αρνείται πρόταση να συμπεριληφθεί στο ψηφοδέλτιο των βουλευτών Επικρατείας της Ν.Δ. και το ίδιο πράττει και το 1977 την αναγόρευσή του ως Ακαδημαϊκού.
Το 1979 σε ηλικία 68 ετών, έρχεται η μεγάλη στιγμή καθώς η Σουηδική Ακαδημία ανακοινώνει ότι θα του απονεμηθεί το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας «για την ποίησή του, που με βάθρο την ελληνική παράδοση περιγράφει με αισθητική δύναμη και υψηλή πνευματική διακριτικότητα, τον αγώνα του σύγχρονου ανθρώπου για την ελευθερία και τη δημιουργία». Στην ανακοίνωση της Σουηδικής Ακαδημίας επισημαίνεται ότι «το ΄΄Άξιον Εστί΄΄ αποτελεί ένα από τα αριστουργήματα της ποίησης του 20ου αιώνα».
Ο Ελύτης παρέστη στην καθιερωμένη τελετή απονομής στις 10 Δεκεμβρίου 1979 στην Στοκχόλμη, παραλαμβάνοντας το βραβείο από τον Βασιλιά της Σουηδίας Κάρολο Γουσταύο και γνωρίζοντας παγκόσμια δημοσιότητα.
Το 1996 σε ηλικία 85 ετών φεύγει από την ζωή, έχοντας αφήσει πίσω σπουδαία παρακαταθήκη για την Ελλάδα σε ποιητικές συλλογές, δοκίμια και μεταφράσεις
Discussion about this post