Ήταν 4 Μαρτίου 1851 και στην Σκιάθο, γεννιέται ένας μετέπειτα σπουδαίος διηγηματογράφος, ποιητής, δημοσιογράφος και μεταφραστής· από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες της Νεοελληνικής λογοτεχνίας.
Ο λόγος για τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, το 9ο παιδί του Δάσκαλου και Ιερέα Αδαμάντιου Εμμανουήλ και της Γκιουλώς Μωραΐτη.
Μαθαίνει τα πρώτα γράμματα στην πατρίδα του και στην Σκόπελο και κατόπιν φοιτά στο Γυμνάσιο της Χαλκίδας ενώ ολοκληρώνει τις γυμνασιακές του σπουδές στην Αθήνα (Βαρβάκειο) με πολλές στερήσεις.
Σε ηλικία 23 ετών, γράφτηκε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών αλλά δεν πήρε ποτέ πτυχίο.
Φύση ασκητική ο Παπαδιαμάντης, κύλησε η ζωή του λιτά και ασκητικά ανάμεσα στη βιοπάλη, την συγγραφή και την Εκκλησία.
Σε νεαρή ηλικία, άρχισε να συνεργάζεται με εφημερίδες και περιοδικά. Δημοσίευε ιδίως μεταφράσεις λογοτεχνικών έργων από τα αγγλικά και γαλλικά, γλώσσες που τις έμαθε μόνος του. Παράλληλα, άρχισε και το καθαυτό λογοτεχνικό του έργο. Ο Παπαδιαμάντης αγάπησε την απλοϊκή ζωή, την νοσταλγούσε και την ονειροπολούσε συνεχώς και είχε το μεγάλο μυστικό να μεταμορφώνει τα ονειροπολήματά του σε εκλεκτά διηγήματα.
Ιδιόμορφη είναι και η γλώσσα του Παπαδιαμάντη, επηρεασμένη από τα εκκλησιαστικά βιβλία.
Ο Νομπελίστας ποιητής Γιώργος Σεφέρης στο δοκίμιό του για τον Μακρυγιάννη έγραψε: «Ο Μακρυγιάννης είναι ο πιο σημαντικός πεζογράφος της νέας Ελληνικής Λογοτεχνίας, αν όχι ο πιο μεγάλος, γιατί έχουμε τον Παπαδιαμάντη».
Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης έζησε τον περισσότερο χρόνο του στην Αθήνα και όταν κατάλαβε το τέλος του, αναζήτησε την αγαπημένη του Σκιάθο, όπου και πέθανε από πνευμονία σε ηλικία 60 ετών.