Ήταν 3 Μαρτίου 1802 και δημοσιεύεται η «Σονάτα του Σεληνόφωτος» (Σονάτα για πιάνο αρ. 14) του Γερμανού συνθέτη Λούντβιχ Βαν Μπετόβεν, ένα από τα δημοφιλέστερα έργα του πιανιστικού ρεπερτορίου
Ο πλήρης τίτλος του έργου είναι Σονάτα για πιάνο αρ. 14 σε ντο δίεση ελάσσονα, έργο 27/2, και φέρει τον υπότιτλο Quasi una fantasia (Με τον τρόπο της Φαντασίας).
H ονομασία Σονάτα του Σεληνόφωτος ή Σονάτα υπό το Σεληνόφως, όπως είναι επίσης γνωστή στα ελληνικά, οφείλεται στον γερμανό μουσικοκριτικό και ποιητή Λούντβιχ Ρέλσταμπ, ο οποίος έγραψε ότι του θύμιζε «το φεγγαρόφωτο που λάμπει πάνω από τη λίμνη της Λουκέρνης».
Ο Μπετόβεν το αφιέρωσε σε μια 17χρονη μαθήτριά του, την Κοντέσα Τζουλιέτα Γκουϊτσιάρντι με την οποία ο 30χρονος τότε συνθέτης ήταν ερωτευμένος και η οποία του άλλαξε την «άθλια και μίζερη ζωή», όπως αναφέρει σε μία επιστολή του.
Ήταν η περίοδος που ο Μπετόβεν αντιμετώπιζε τα πρώτα προβλήματα με την ακοή του, που θα τον οδηγούσαν αργότερα στην κώφωση.
Η Σονάτα αρ. 14 του Μπετόβεν, που διαρκεί γύρω στα 15 λεπτά, αποτελείται από 3 μέρη.
Discussion about this post