Το ημερολόγιο έδειχνε 26 Νοεμβρίου 1943 και οι Ναζί, εκτελούν 118 Έλληνες ομήρους στο Μονοδένδρι Λακωνίας.
Μεταξύ των εκτελεσθέντων και ο Ιατρός Χρήστος Καρβούνης, ο οποίος δεν δέχθηκε να φύγει, όπως του πρότειναν οι Γερμανοί επειδή είχε σπουδάσει στην Γερμανία, αλλά πήγε μόνος του μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα.
Στην εκτέλεση ο Δικηγόρος και Πολιτευτής του φιλελεύθερου χώρου και Μέλος του ΕΑΜ Γιώργος Γιατράκος, απηύθυνε λόγο στους μελλοθάνατους και ο σπουδαγμένος στην Γερμανία Ιατρός Χρήστος Καρβούνης Μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής του Λακωνίας του ΕΑΜ, είχε ήδη φυλακιστεί για περίθαλψη Βρετανού, ο οποίος αφού απαίτησε την απελευθέρωση των ανηλίκων, δεν αποδέχθηκε χάρη των Γερμανών, εφόσον εκείνη αφορούσε μόνο το πρόσωπό του…
Από την εκτέλεση επέζησε ένα άτομο, ο Μιχάλης Τζιγκάκος, ο μικρότερος σε ηλικία.
Στο σημείο της εκτέλεσης, επί της παλαιάς εθνικής οδού Τρίπολης-Σπάρτης, έχει ανεγερθεί μνημείο με τα ονόματα των πεσόντων ενώ στο κέντρο της Σπάρτης έχει τοποθετηθεί μνημειακό γλυπτό.
Η κατασκευή του μνημείου στο σημείο της εκτέλεσης αντιμετώπισε πολλά εμπόδια και μετά την κατασκευή του χρειάστηκε νυχτερινή φύλαξη για να αποφευχθούν οι δολιοφθορές.
Κεντρικός δρόμος της Σπάρτης, μετονομάστηκε σε οδό «Των 118» όπως επικράτησε να λέγεται από τους κατοίκους αμέσως μετά την εκτέλεση.