Πολιτικά κόμματα στην εποχή των μνημονίων

Η Δημοκρατία είναι ο καλύτερος τρόπος διακυβέρνησης μιας χώρας και έχει τις ρίζες της στην Αρχαία Ελλάδα. Το λίκνο της Δημοκρατίας είναι το κράτος της Αρχαίας Αθήνας.

Με όλα όσα μειονεκτήματα και αν έχει είναι η κορυφή των πολιτευμάτων και δεν είναι εύκολο πράγμα.

Οι δύο βασικοί πυλώνες, στους οποίους στηρίζεται, είναι η αναγνώριση της ανθρώπινης αξίας και κατ’ επέκταση η αναγνώριση των δικαιωμάτων του πολίτη και ότι η εξουσία πηγάζει από τον λαό και εξυπηρετεί την κοινωνία.

Η δημοκρατία στην θεωρία είναι ενιαία, στην πράξη, όμως, έχει πολλές διαφορές και παραλλαγές.

Συμφέροντα, λάθη, παραλείψεις και σκοπιμότητες αλλοιώνουν το πνεύμα και την λειτουργία της Δημοκρατίας.

Η πατρίδα μας, παρόλο που περνάει μια μεγάλη κρίση εδώ και 10 χρόνια, έχει δημιουργήσει έναν πολύ μεγάλο αριθμό κομμάτων. Έγινε πλούσια σε … κόμματα. Η κρίση έχει προσφέρει κομματικές διασπάσεις, αποσχίσεις, πολιτικές κινήσεις, πρωτοβουλίες, ομάδες, ζυμώσεις και πολλές ευκαιρίες για νέα κόμματα και για νέους πολιτικούς και Αρχηγούς.

Η «Δεξιά πολυκατοικία» είχε τους κλυδωνισμούς της. Γενικά, όμως, η πανσπερμία των κομμάτων εμφανίζεται, όταν το μητρικό κόμμα ευρίσκεται σε καθοδική πορεία. Όταν είναι προ των πυλών της εξουσίας ή στην εξουσία πολύ σπάνια σκορπάει.

Το 2010 η Ντόρα Μπακογιάννη, ύστερα από την διαγραφή της από τον Αντώνη Σαμαρά, ίδρυσε την «Δημοκρατική Συμμαχία», που κράτησε 2 χρόνια. Στον ίδιο χώρο ξεφύτρωσε το ΛΑ.Ο.Σ. του Γιώργου Καρατζαφέρη, που εξαφανίστηκε σαν όνειρο. Το 2009 χτίστηκε η «Δράση» από τον Στέφανο Μάνο και 600 πολίτες. Ο Θάνος Τζήμερος το 2011 εμφάνισε την «Δημιουργία Ξανά» και συνέπραξε με την «Φιλελεύθερη Συμμαχία» του Γρηγόρη Βαλλιανάτου.

Τον Φεβρουάριο του 2012, ο Πάνος Καμμένος ίδρυσε τους «ΑΝ.ΕΛΛ.» με το σύνθημα «Είμαστε πολλοί, είμαστε ανεξάρτητοι, είμαστε Έλληνες». Τα πολλά λάθη, όμως, διέλυσαν το κόμμα σε μια … νύχτα, αφού έμεινε χωρίς στελέχη. Ο Νίκος Νικολόπουλος έφυγε από την Ν.Δ. το 2013 και έστησε το «Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα Ελλάδος», που έσβησε και αυτό. Τέλος ο Βασίλης Καπερνάρος το 2015 ίδρυσε τις ΡΙΖ.Ε.Σ., «Ριζοσπαστικός Εθνικός Συναγερμός», που μόνο ρίζες δεν είχε.

Στην «πολυκατοικία» του Σοσιαλισμού έγινε το … έλα να δεις. Αρκετές διασπάσεις και πολλές μετονομασίες.

«Η Πρωτοβουλία των 58» το 2013, που την χαιρέτησε ο Ευάγγελος Βενιζέλος, που τελικά τον διέγραψε η Φώφη Γεννηματά, ήταν η αρχή του τέλους. Ο Ανδρέας Λοβέρδος το 2012 έστησε την «Ριζοσπαστική Κίνηση Σοσιαλδημοκρατικής Συμμαχίας (ΡΙ.Κ.Σ.ΣΥ.), που το 2013 μετασχηματίστηκε σε «Συμμαχία για την Νέα Ελλάδα». Η ομπρέλα της «Ελιάς» χώρεσε πολλούς, ακόμα και την «Δυναμική Ελλάδα» του Ηλία Μόσιαλου.

Μετά την κατάρρευση της «Ελιάς» το ΠΑΣΟΚ, συνεργάσθηκε με μια μικρή ομάδα της ΔΗΜ.ΑΡ. και με διαφωνήσαντες , πρώην στελέχη του, όπως «Η Ώρα Αποφάσεων».

Το 2014, ο Σταύρος Θεοδωράκης, με τον … τρουβά στον ώμο, φτιάχνει το «Ποτάμι», που τελικά … στέρεψε από νερό το 2019. Ο Χάρης Θεοχάρης το 2016 ίδρυσε την «Δημοκρατική Ευθύνη», από την οποία διώχθηκε μετά από λίγους μήνες. Ο Γιώργος Παπανδρέου, το 2015 ίδρυσε το «Κίνημα Δημοκρατικών Σοσιαλιστών (ΚΙ.ΔΗ.ΣΟ.), αν και ήταν πρωθυπουργός με το ΠΑΣΟΚ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, που έγινε ενιαίο κόμμα το 2012, πριν καλά γευθεί τους καρπούς της εξουσίας άρχισε να γίνεται … φτερό και φύλλο. Το 2015, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης ίδρυσε την «Λαϊκή Ενότητα (ΛΑ.Ε.)» και χάθηκε από την Βουλή. Η Ζωή Κωνσταντοπούλου έφτιαξε την «Πλεύση Ελευθερίας» και φυσικά εξαφανίστηκε. Ο Γιάνης Βαρουφάκης έστησε το «Diem 25» και παρόλο που, ως υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ, κατέστρεψε οικονομικά την Ελλάδα, το 2019 μπήκε στην Βουλή.

Τέλος, ο Απόστολος Γκλέτσος ίδρυσε την «Τελεία», που δεν έγινε ποτέ κόμμα της Βουλής.

Μπορεί στην πατρίδα μας, στην 10ετία των μνημονίων, να είχαμε φτώχεια, ανεργία και καταστροφή, όμως είχαμε πλούσια … παραγωγή σε πολιτικά κόμματα.

Αθάνατη Ελλάδα …

Δρ. Κώστας Πατέρας, D.Ed., M.Ed., Ph.D.