Το ημερολόγιο έδειχνε 27 Αυγούστου 1997 όταν «έσβηνε» μια από τις πιο χαρακτηριστικές φωνές του Ελληνικού πενταγράμμου.
Σε ηλικία 76 ετών, έφευγε από την ζωή η τραγουδίστρια Σωτηρία Μπέλλου, από τις κορυφαίες του λαϊκού και του ρεμπέτικου τραγουδιού.
Παντρεύτηκε σε πολύ μικρή ηλικία. Ο άντρας της ήταν μέθυσος, ενώ κατά την διάρκεια ενός από τους ξυλοδαρμούς η Σωτηρία Μπέλλου, έριξε βιτριόλι στο πρόσωπό του και καταδικάστηκε σε 3 χρόνια φυλάκισης από τα οποία εξέτισε 6 μήνες.
Μετά την αποφυλάκισή της μετακομίζει στην Αθήνα ακριβώς με την έναρξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου, και δίνει αγώνα για την επιβίωση και συμμετέχει ενεργά στην Εθνική Αντίσταση με το ΕΑΜ όπου και τραυματίστηκε.
Συνελήφθη, φυλακίστηκε και βασανίστηκε από την Γκεστάπο. Μετά τον εμφύλιο πόλεμο απελευθερώνεται και προσελήφθη ως τραγουδίστρια σε κέντρο διασκέδασης στην Αθήνα με τον Βασίλη Τσιτσάνη ο οποίος την ανακάλυψε και του οποίου τα τραγούδια είναι τα πιο σημαντικά του ρεπερτορίου της.
Το 1948 μια ομάδα φανατικών ακροδεξιών εισήλθαν στο χώρο που τραγουδούσε και την ξυλοκόπησαν με το χαρακτηρισμό «Βουλγάρα».
Σύντομα αναγνωρίζεται ως μία από τις καλύτερες ερμηνεύτριες στα ρεμπέτικα.
Η καριέρα της γνώρισε κάμψη στις αρχές της δεκαετίας του 1960, όμως το 1966 επανήλθε έπειτα από συνεργασίες της με σύγχρονους έντεχνους συνθέτες και μέχρι την δεκαετία του ΄80 εξακολουθεί να συνεργάζεται με τους σημαντικότερους Έλληνες συνθέτες της λαϊκής και της ρεμπέτικης μουσικής σε πολλές συναυλίες και ηχογραφήσεις.
Τον Μάρτιο του 1993 αντιμετώπισε σοβαρά προβλήματα υγείας και διαγνώστηκε ότι έπασχε από καρκίνο του φάρυγγα. Ύστερα από λίγους μήνες έχασε την φωνή της, ενώ λόγω των οικονομικών προβλημάτων της με προβλήματα αλκοολισμού και εθισμού στον τζόγο έφτασε σε σημείο να πουλήσει τους δίσκους της στο Κολωνάκι.