Το ημερολόγιο έδειχνε 3 Οκτωβρίου 2001 όταν έφυγε από την ζωή από λοίμωξη του αναπνευστικού σε ηλικία 80 ετών ο δημοφιλής κωμικός ηθοποιός, ο πιο αγαπητός και διάσημος «βλάχος» του Ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου, ο Κώστας Χατζηχρήστος.
Αρχικά, ακολούθησε στρατιωτική καριέρα αλλά πολύ γρήγορα τον κέρδισε το θέατρο και στην Κατοχή, πρωτοεμφανίστηκε στη σκηνή με το θίασο του Λουκή Μυλωνά.
Το 1951 συμμετέχει στις επιθεωρήσεις του θεάτρου «Ακροπόλ», όπου πλάθει για πρώτη φορά τον «Θύμιο».
Το 1952 συγκρότησε το δικό του θίασο και 7 χρόνια μετά είναι πλέον μεγάλη δύναμη στο χώρο του ελαφρού θεάτρου τόσο ως ηθοποιός, όσο και ως θεατρικός παραγωγός. Ξοδεύει μεγάλα ποσά για άρτιες θεατρικές παραγωγές και συνεργάζεται με την αφρόκρεμα του ελληνικού θεάτρου. Κάνει πολλές περιοδείες στην Ελλάδα και το εξωτερικό, με μεγάλη επιτυχία.
Το 1961 ανακαλύπτει μία αποθήκη ιδιοκτησίας του Πανάγιου Τάφου, τη νοικιάζει και τη μετατρέπει σε θέατρο («Θέατρο Χατζηχρήστου»), το οποίο θα χάσει χρόνια αργότερα, λόγω χρεών.
Μεγάλη και σημαντική υπήρξε και η κινηματογραφική του δραστηριότητα, με περισσότερες από 100 ταινίες στο ενεργητικό του. Ο ίδιος υπήρξε παραγωγός 3 ταινιών και σκηνοθέτησε άλλες 8, ενώ έκανε το ντεμπούτο του το 1952 στην κωμωδία των Ασημακόπουλου – Τσιφόρου «Ο Πύργος των Ιπποτών».
Ακολούθησαν μεγάλες κινηματογραφικές επιτυχίες, πολλές από τις οποίες ήταν μεταφορά από το θέατρο.
Από την δεκαετία του ‘70, ο Κώστας Χατζηχρήστος αραίωσε τις εμφανίσεις του, λόγω και προσωπικών προβλημάτων.
Μετά το θάνατο της 4ης γυναίκας του, στα 42 της χρόνια, καταρρέει και βρίσκει παρηγοριά του το ποτό, το οποίο τον περιθωριοποιεί για αρκετά χρόνια.
Τελευταία του εμφάνιση εκείνη την περίοδο της απομόνωσής του ήταν στην επιθεώρηση «Ανδρέα προχώρα, σε θέλει άλλη χώρα»