Όταν ανιχνεύονταν νερό στην Σελήνη

Το ημερολόγιο έδειχνε 13 Νοεμβρίου 2009 όταν η NASA ανακοίνωνε πως η αποστολή LCROSS ανακάλυψε σημαντικές ποσότητες νερού στην Σελήνη.

Με ελεγχόμενη συντριβή συσκευής στον νότιο πόλο της Σελήνης, Αμερικανικός δορυφόρος, εντόπισε το νερό.

Η NASA έχει προγραμματίσει να ξεκινήσει το 2009 μια νέα φάση εξερεύνησης του φεγγαριού μέρος του στόχου των ΗΠΑ για επιστροφή τους στη Σελήνη για την δημιουργία σεληνιακής βάσης και τελικά την αποστολή ανθρώπων στον Άρη.

Η τελευταία φορά που επισκέφθηκε ο άνθρωπος το φεγγάρι ήταν το Δεκέμβριο του 1972 με την αποστολή «Απόλλων 17».

Θεωρητικά, η Σελήνη δεν θα μπορούσε να έχει νερό καθώς δεν έχει ατμόσφαιρα και ο Ήλιος πέφτοντας στην επιφάνεια της με  θερμοκρασία έως και 120 βαθμούς Κελσίου, θα εξάτμιζε το νερό, ενώ και οι μεγάλες θερμοκρασιακές διαφορές μεταξύ ημέρας και νύχτας που ξεπερνούν τους 250 βαθμούς Κελσίου, καθιστούν σχεδόν απαγορευτική την ύπαρξη του νερού.

Οι μόνες πιθανές τοποθεσίες, όπου μπορεί να υπάρχει πάγος στην Σελήνη είναι στον νότιο και στον βόρειο πόλο της Σελήνης, όπου βρίσκονται κρατήρες που στους πυθμένες τους οι ακτίνες του ήλιου δεν φθάνουν ποτέ και θα μπορούσε θεωρητικά να υπάρχει νερό υπό μορφή αιώνιου πάγου κάτι που ανίχνευσαν έστω και με λίγες ενδείξεις τα διαστημικά σκάφη «Clementine» και «Lunar Prospector» της NASA, το 1994 και το 1999 αντίστοιχα μια ανίχνευση που δεν αρκούσε για εξαγωγή οριστικών συμπερασμάτων αν υπάρχει νερό στην Σελήνη.

Έτσι αποφασίστηκε από την NASA η αποστολή «LCROSS» για την οριστική απάντηση στο ζήτημα της παρουσίας νερού στην Σελήνη με μια διαφορετική τεχνική με την ρίψη βλήματος στην επιφάνεια του φεγγαριού κοντά στον νότιο πόλο της Σελήνης που θα άνοιγε κρατήρα και οι θερμοκρασίες οι οποίες θα αναπτυχθούν από την πρόσκρουση δεν θα είναι αρκετά υψηλές ώστε να προκαλέσουν εξάτμιση των υλικών που θα εκτιναχθούν και η λάμψη που θα δημιουργηθεί θα είναι αρκετά έντονη αλλά σύντομης διάρκειας και θα καταγραφεί από φωτομετρικό όργανο ικανό να ανιχνεύσει το νερό.