Οι χαζοχαρούμενοι, ο Λεωνίδας και οι 300…

Πέρασε και αυτή η κακοκαιρία. Μια από τις πολλές που ήρθαν. Τα καιρικά φαινόμενα είναι λογικό να δημιουργούν δύσκολες καταστάσεις, ειδικά αν είναι έντονα.

Χαζοπρολογίζω τώρα λες και είμαι δημοσιογράφος ή πολιτικός που αποτιμά τα αποτελέσματα και τις αντιδράσεις των μηχανισμών της Πολιτείας.

Αλλά μιας και ανέφερα για αντιδράσεις. Κάποιες από αυτές μου χάλασαν την ηρεμία, για αυτό και γράφω, να το βγάλω από μέσα μου.

Μόλις λοιπόν έφυγε η «Μήδεια», αφού έκανε την δουλίτσα της,  κλείνοντας μας το μάτι και λέγοντας, πως είμαστε τουλάχιστον  άμυαλοι αν νομίζουμε ότι τιθασεύσαμε την φύση. Το μόνο που κάνετε είπε είναι να την καταστρέφετε!

Πάει η «Μήδεια» και να τα χαζοχαρούμενα πρόσωπα με θέσεις  «ευθύνης» γεμάτα εγωιστική ανευθυνότητα να περιφέρονται με την λιακάδα από ιστοσελίδα σε ιστολόγιο, από εφημερίδα σε ραδιόφωνο, αν και τοπικά ραδιόφωνα δεν ακούω γιατί ελάχιστοι είναι οι χρήσιμοι σε αυτά!

Και να κοπανιούνται τα παιδάκια πως κατάφεραν σαν τον Λεωνίδα χωρίς τους 300 να δαμάσουν την κακοκαιρία με την «Μήδεια» μαζί. Και δώστου οι φωτογραφίες, με τα ξύλινα κείμενα , που τα αναπαράγουν αλλάζοντας τις γραμματοσειρές. Βέβαια έχουν και το ταπεινό υφάκι, για να δείξουν δείγμα γυμνασμένου οσφυοκάμπτου στους ανωτέρους, ώστε να τεθούν εκ δεξιών , άντε και ολίγον αριστερά!

Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τις ανακοινώσεις της περίλαμπρης νίκης ακολουθούν οι ευπατρίδες σχολιαστές… Μπράβο!…Ζήτω! ….Συγχαρητήρια… Είστε οι καλύτεροι!  Άξιοι !! Και κατά τον ρου των γεγονότων, όλοι ευτυχισμένοι απολαμβάνουν τις λιακάδες που ανατέλλουν με τα γυαλιά ηλίου θαμπωμένα από τις μάσκες.

Βέβαια όλος ο αγώνας κατά της «Μήδειας» του χιονιά και του πάγου δόθηκε μόνον από τους μαϊντανούς! Έτσι δεν είναι;  Κάνω λάθος;  Αφιλότιμοι..

Τόσοι άνθρωποι από πίσω να έχουν ξεπαγιάσει νύχτα μέρα, με μηχανήματα, με τα ποδαράκια τους, να κοπιάζουν, να βοηθούν, να κάνουν όλη την δουλειά. Μα βέβαια ξέχασα βρε πως αυτοί  δεν είναι εργαζόμενοι, είναι κάτι σαν τα playmobil για σας. Να παίζετε μαζί τους, να τους χαϊδεύετε στην πλάτη, να τους λέτε κοίτα δικέ μου, μόλις τελειώσει η σύμβαση σου, εγώ θα σε στηρίξω για να μείνεις και να συνεχίσεις για άλλους 6, 8, 12 μήνες.

Και αυτό χωρίς τέλος. Μπαααα δεν είναι εκμετάλλευση, δεν είναι δουλεία, είναι κοινωνική επαφή και βοήθεια στον ευπαθή, που δεν έχει στον ήλιο μοίρα και επιθυμεί  ένα κομμάτι ψωμί να φάει, και αυτό δεν μπορεί γιατί το πιτμπούλ το κρατά γερά στα δόντια και αν θέλει ή όποτε θέλει το αφήνει.

Αυτούς τους ανθρώπους, δεν βγήκε κανείς μα κάνεις μα κανείς να τους πει έμπρακτα ένα ευχαριστώ για την προσφορά τους. Αν και το ευχαριστώ των λόγων απέχει όσο η γη από τον ήλιο σε σχέση με το ευχαριστώ των έργων. Τίποτε!

Γιατί αυτοί είναι πληβείοι και αυτή είναι η δουλειά τους. Την δουλειά που τους ανατέθηκε κάνουν. Υπαλληλίσκοι είναι, δεν είναι συνεργάτες. Οι συνεργάτες είναι  η ανώτερη (μπλιαχ) κάστα.

Και όμως χαζοχαρούμενοι όποιος θέλει να ηγείται δεν απομονώνει τους 300. Τους έχει δίπλα του, είναι ένας από αυτούς. Άλλωστε ο Λεωνίδας έμεινε στην ιστορία για τους 300, όχι μόνος του.

Από την άλλη τι συγκρίσεις κάνω; Τους αετούς με τα κοράκια;

ΥΓ: Η συνεργασία θέλει ισοτιμία και ας είσαι και ο Θεός!

Ο κατά συρροή ονειροπόλος

Δημήτρης Νούλας