Ο υγρός τάφος ανοιχτά της νήσου Φαλκονέρας

Το ημερολόγιο έδειχνε 8 Δεκεμβρίου 1966 όταν το φέρι-μποτ «Ηράκλειον» βυθίζεται λόγω διάρρηξης του πλευρικού καταπέλτη μέσα σε 10′ ανοικτά της νήσου Φαλκονέρας, παρασύροντας στο θάνατο εκατοντάδες (μέχρι σήμερα ο αριθμός των θυμάτων ναυαγίου παραμένει απροσδιόριστος, με σοβαρές ενδείξεις ότι ήταν πολύ μεγαλύτερος από τους 276) από τους επιβαίνοντες και η Κυβέρνηση κηρύσσει εβδομαδιαίο εθνικό πένθος

Το μοιραίο πλοίο είχε αποπλεύσει από το λιμάνι της Σούδας.

Μετά τα μεσάνυχτα, το «Ηράκλειον» έπλεε σε συνθήκες 8 μποφόρ και τα αυτοκίνητα μετακινήθηκαν και στο γκαράζ άρχισαν να μπαίνουν νερά.

Στις 2 μετά τα μεσάνυχτα, καθώς το πλοίο έπλεε 6 μίλια βορειοανατολικά της Φαλκονέρας, φορτηγό-ψυγείο 5 τόνων, απασφαλίστηκε από τους διαρκείς κλυδωνισμούς και χτύπησε με φόρα στην μπουκαπόρτα και βρέθηκε στην θάλασσα η οποία κατέκλυσε στην συνέχεια όλο το χώρο των οχημάτων.

Το πλοίο άρχισε να παίρνει πολύ μεγάλες κλίσεις και ο Ασυρματιστής εξέπεμψε το πρώτο SOS, ενώ μοιράστηκαν σωσίβια και ρίχτηκαν οι βάρκες στην θάλασσα, ενώ 8 λεπτά αργότερα, ο Ασυρματιστής εξέπεμψε για τελευταία φορά SOS.

Έως τις 5 το απόγευμα είχαν περισυλλεγεί 47 διασωθέντες. Ο Πλοίαρχος Εμμανουήλ Βερνίκος, αν και ήταν ο πρώτος που έπεσε στη θάλασσα φέροντας σωσίβιο, όπως είπαν οι διασωθέντες αξιωματικοί, ποτέ δεν βρέθηκε (επιζών ή η σορός του).