Ο αγώνας να σπάσει η σιωπή, είναι αγώνας για την ζωή!

1 χρόνος από την δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου. 1 χρόνος και οι δολοφόνοι κυκλοφορούν ελεύθεροι. Ο αγώνας να σπάσει η σιωπή, είναι αγώνας για την ζωή!

Ο κοσμηματοπώλης, που μόλις έχει κλωτσήσει έναν άνθρωπο μέχρι θανάτου με την συνενοχή των μπάτσων και την ανοχή του σιωπηλού πλήθους, σκουπίζει ατάραχος τα ματωμένα γυαλιά της σπασμένης τζαμαρίας και δίνει συνέντευξη ψύχραιμος στα κανάλια.

Στο πρόσωπό του, αποτυπώνεται ο κόσμος της προστασίας της ιδιοκτησίας με κάθε κόστος (μια ζωή), που δέχεται τα χειροκροτήματα των φιλήσυχων πολιτών και ηρωοποιείται από φασίστες, γιατί δήθεν συμβάλλει στην τάξη και την ασφάλεια.

Ποια ασφάλεια όμως; Ο Ζακ δεν απείλησε κανέναν. Ήταν ένας άνθρωπος χτυπημένος, τρομαγμένος και αβοήθητος απέναντι σε έναν όχλο που τον χτυπούσε με μανία. Δεν ήταν λοιπόν άμυνα για μια «ασφάλεια» που απειλούταν. Ήταν η επιβολή της κανονικότητας απέναντι στους αποκλίνοντες, τους «αρρώστους».

Μπροστά σε αυτό δεν θα σιωπήσουμε. Εμείς, που η κανονικότητα και η «ανάπτυξη» που ευαγγελίζονται δεν μας χωράει. Που είμαστε εργαζόμενοι και εργαζόμενες στην ελαστική και στην «μαύρη» εργασία. Πρόσφυγες που διώκονται ακόμα κι αφού γλίτωσαν από τις βόμβες. Θηλυκότητες και αποκλίνοντες από τα κυρίαρχα πρότυπα αρρενωπότητας που δολοφονούνται κάθε μέρα από την πατριαρχία.

Τοξικοεξαρτημένοι που βρίσκονται στο στόχαστρο της καθαρότητας την ώρα που οι μαφιόζοι πρεζέμποροι βαφτίζονται επιχειρηματίες και δρουν ανενόχλητοι.

Θα παλεύουμε μέχρι να δικαιωθεί η Ζάκι, και η κάθε Ζάκι που το όνομά της δεν μάθαμε ποτέ.

ΛΕΣΧΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ και ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΤΡΙΚΑΛΩΝ