Είναι λυπηρό να παρατηρεί κανείς την σοβαρή έλλειψη ηγετών, με όραμα και μακρόπνοη στρατηγική, στον Δυτικό κόσμο.
Τώρα που η Δύση έχει ανάγκη από εμπνευσμένες ηγεσίες , βρίσκονται στο τιμόνι της ηγέτες φοβικοί, εσωστρεφείς, μικρού αναστήματος, κατώτεροι των περιστάσεων.
Όταν η κατεστραμμένη μεταπολεμική Ευρώπη, στηρίχθηκε και ενισχύθηκε από την αναδυόμενη Αμερικανική υπερδύναμη, υπήρχαν ηγέτες (Ρούσβελτ – Μάρσαλ, Τσώρτσιλ, Αντενάουερ), που πήραν στρατηγικές( και αντιδημοφιλείς) αποφάσεις.
Ηγέτες που διέθεσαν χρήματα των δικών τους φορολογουμένων, για να σταθεί όρθια η γηραιά Ήπειρος.
Ηγέτες και χώρες (μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα) που «κούρεψαν» πάνω από το 60% του χρέους της Γερμανίας, για να σταθεί στα πόδια της.
Σήμερα η ηγεσία της Γερμανίας με τα τεράστια υπερπλεονάσματα, αρνείται την συνδρομή της σε γειτονικές της χώρες, που δοκιμάζονται, ενώ διαθέτει εκατοντάδες δις ευρώ, για τις άμεσες δικές της ανάγκες.
Αρνείται να αναλάβει τον ηγετικό της ρόλο, στην σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση.
Κάθε μέρα επιβεβαιώνεται ο Τσώρτσιλ, που έλεγε χαριτολογώντας, ό,τι ο Γερμανικός λαός είναι πολύ καλός, αρκεί αυτό να του το… «υπενθυμίζουν» , κάθε 80- με… 100 χρόνια.