Το ημερολόγιο δείχνει 27 Σεπτεμβρίου 1831 και στο Ναύπλιο, δολοφονείται ο πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδας, μετά την επανάσταση του 1821, Ιωάννης Καποδίστριας.
Ετοιμάζεται να πάει στην εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα για την πρωινή λειτουργία, συνοδευόμενος από την ασφάλειά του.
Στην διαδρομή προς τον Ιερό Ναό, συναντιούνται τυχαία με τον Κων/νο Μαυρομιχάλη όπως και με τον ανιψιό του Γιώργη, που έχουν αποφασίσει να κόψουν το νήμα της ζωής του Κυβερνήτη, καθώς κατέπνιξε την εξέγερση που οργάνωσαν στην Μάνη κατά της επίσημης Ελληνικής Κυβέρνησης και είχε στείλει στην φυλακή τον 66χρονο γενάρχη της οικογένειας Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη.
Άξιο απορίας είναι γιατί οι δολοφόνοι δεν επιλέγουν να σκοτώσουν τον Ιωάννη Καποδίστρια στην τυχαία συνάντηση μαζί του αλλά επιλέγουν το κατώφλι του Ιερού Ναού του Αγίου Σπυρίδωνα, σημείο γεμάτο κόσμο και άρα αυτόπτες μάρτυρες.
Η διαμάχη των Μαυρομιχαλαίων, που αποτελούσαν φεουδάρχες της Μάνης με ισχυρή δύναμη, με τον Ιωάννη Καποδίστρια ήταν γνωστή σε ολόκληρο το Ναύπλιο.
Πίσω από τους Μαυρομιχαλαίους κρύβονταν 2 εκ των 3 «προστάτιδων δυνάμεων», η Αγγλία και η Γαλλία εν αντιθέσει με την Ρωσία, που στήριζε τον Κυβερνήτη.
Η διαμάχη ξεκινά από το 1830 όταν ο Ιωάννης Καποδίστριας επιχειρεί να αφαιρέσει τα προνόμια από τους δασμούς και την φορολογία που απολάμβαναν πολλοί Μανιάτες, από την περίοδο της Τουρκοκρατίας και οι Μαυρομιχαλαίοι τρέπουν σε φυγή του κυβερνητικούς υπαλλήλους που έχουν μεταβεί στην Μάνη για την συλλογή φόρων ενώ στο μεταξύ αρπάζουν τις προσόδους του τοπικού Τελωνείου, ενώ διώχνεται βιαίως ο έκτακτος Επίτροπος (νομάρχης) Κάτω Μεσσηνίας, Ιάκωβος Κορνήλιος και οι στασιαστές σχεδιάζουν πια να ανατρέψουν τον Ιωάννη Καποδίστρια.
Σε όσους συμβούλευαν τον Κυβερνήτη να προσέχει, απαντούσε ότι «εάν οι Μαυρομιχαλαίοι θέλουν να με δολοφονήσουν ας με δολοφονήσουν. Τόσο το χειρότερον δι’ αυτούς. Θα έλθη κάποτε η μέρα κατά την οποίαν οι Έλληνες θα εννοήσουν την σημασίαν της θυσίας μου».
Ο Κυβερνήτης βγάζει το καπέλο του και τότε ο Κων/νος Μαυρομιχάλης τον αρπάζει από το αριστερό χέρι και τον πυροβολεί στην βάση του κρανίου. Ταυτόχρονα ο νεαρός Γιώργης τον μαχαιρώνει στα δεξιά της βουβωνικής χώρας.
Ο Καραγιάννης, που είχε «αλλάξει στρατόπεδο» αντί να πέσει κάτω πάνω τους, πυροβολεί τον Κυβερνήτη αλλά αστοχεί. Η σφαίρα του βρίσκεται ακόμη και σήμερα σφηνωμένη στην δεξιά πλευρά της εισόδου του Ναού, οπού μπορεί να την δει κάθε επισκέπτης.
Ο Ιωάννης Καποδίστριας σωριάζεται νεκρός, δίχως να προλάβει να πει λέξη ενώ ο μονόχειρας σωματοφύλακάς του ο 31χρονος Γεώργιος Κοζώνης τον αφήνει να πέσει μαλακά στο έδαφος και κυνηγά τους φονιάδες του.
Πυροβολεί τον Κωνσταντίνο Μαυρομιχάλη και τον βόλι τον βρίσκει στην πλάτη. Την χαριστική βολή ρίχνει ο Στρατηγός Φωτομάρας ενώ ακολουθεί το οργισμένο πλήθος που τον χτυπά με μανία.
Λίγα λεπτά αργότερα αφήνει την τελευταία του πνοή, το πλήθος όμως εξακολουθεί οργισμένο να τον χτυπά και τον σέρνει και κατόπιν τον ρίχνει από τα ψηλά τείχη του φρουρίου στην θάλασσα.