Η αστική τάξη και οι κυβερνήσεις της αξιοποιούν τα τεράστια προβλήματα που προκαλούν στους εργαζόμενους και το λαό το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα και η αντεργατική – αντιλαϊκή πολιτική τους για να τους στερήσουν κι άλλα δικαιώματα, να τους χειραγωγήσουν και να τους υποτάξουν, είτε το πρόβλημα αυτό λέγεται οικονομική κρίση, πόλεμος, ανεργία, προσφυγιά, είτε σήμερα πανδημία κορονοϊού, με όποια ιδιομορφία έχει φυσικά καθένα από αυτά.
Έτσι, στο σοβαρό ζήτημα των μέτρων πρόληψης και αντιμετώπισης του κορονοϊού, πέρα από την ανεπάρκεια και την αναποτελεσματικότητα τους, εξαιτίας κυρίως της διάλυσης του δημόσιου συστήματος Υγείας, σημαντική παράμετρος που προκύπτει και δεν πρέπει να υποτιμηθεί είναι η κατεύθυνση και ο τρόπος επιβολής τους.
Η αξιοποίηση δηλαδή της ανάγκης για μέτρα προστασίας του πληθυσμού από την επιδημία για την ενίσχυση κατασταλτικών λειτουργιών και πρακτικών του αστικού κράτους και κυρίως τη «νομιμοποίησή» τους στη συνείδηση των εργαζομένων, του λαού και της νεολαίας.
Ιδιαίτερα σοβαρό ζήτημα είναι η ανακοίνωση του υφυπουργού Πολιτικής Προστασίας, μέσα στη βδομάδα που πέρασε, με την οποία, υπό τη μορφή «αποφασίζομεν και διατάσσομεν», απαγορεύονται άμεσα οι δημόσιες συναθροίσεις άνω των 10 ατόμων με απειλή προστίμου 1.000 ευρώ στους παραβάτες, στο όνομα της αντιμετώπισης του κορονοϊού. Είχε προηγηθεί η δήλωση του πρωθυπουργού ότι «οι συναθροίσεις αποτελούν τις μεγαλύτερες παγίδες, γι’ αυτό και τις απαγορεύουμε».
Και αυτό, όταν πολυπληθείς συγχρωτισμοί ανθρώπων παρατηρούνται καθημερινά – και μάλιστα σε κλειστούς χώρους – όπως τα σούπερ μάρκετ, φαρμακεία, τα εργοστάσια, τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, οι αστυνομικές και στρατιωτικές μονάδες κ.λπ.
Ταυτόχρονα, οι νέες «συστάσεις» περιορισμού της κυκλοφορίας (μόνο για μετάβαση σε εργασιακούς χώρους, φαρμακεία κ.λπ.) δημιουργούν αντικειμενικούς περιορισμούς στη λειτουργία εργατικών σωματείων και άλλων μαζικών φορέων, την ώρα που φουντώνουν τα φαινόμενα εργοδοτικής αυθαιρεσίας και λήψης αντεργατικών μέτρων. Μόνο τον περασμένο μήνα, οι απολύσεις ξεπέρασαν τις 40.000.
Και βέβαια, ακόμη πιο σοβαρό ζήτημα είναι η προετοιμασία του κλίματος για την επιβολή απαγόρευσης κυκλοφορίας στη χώρα μας, όπως ήδη εφαρμόζεται σε ορισμένα καπιταλιστικά κράτη της Ευρώπης.
Η προστασία της δημόσιας υγείας δεν εξασφαλίζεται με τέτοιου είδους ακραίες κατασταλτικές διατάξεις, οι οποίες θίγουν τις λαϊκές ελευθερίες, αλλά κυρίως με μέτρα πρόληψης – πρώτ’ απ’ όλα στους μεγάλους εργασιακούς χώρους – και με την αποφασιστική ενίσχυση του δημόσιου συστήματος Υγείας, το οποίο με ευθύνη της κυβέρνησης, όπως και των προηγούμενων, έχει οδηγηθεί σε διάλυση.
Η επίκληση πορισμάτων επιστημονικών μελετών για τη δικαιολόγηση τέτοιων μέτρων δεν είναι πειστική, αφού είναι γνωστό ότι αυτά καθοδηγούνται, ερμηνεύονται και εφαρμόζονται κατά το δοκούν, με πολιτικές αποφάσεις των κυβερνήσεων, γι’ αυτό άλλωστε υπάρχουν και σημαντικά διαφορετικές πρακτικές από κράτος σε κράτος, όσον αφορά την αντιμετώπιση της συγκεκριμένης πανδημίας.
Αν νομίζει λοιπόν η κυβέρνηση ότι βρήκε την ευκαιρία, αξιοποιώντας την εξαιρετικά δύσκολη αυτή συγκυρία για το λαό μας, να υλοποιεί «εν μία νυκτί» αντιδραστικά μέτρα που έχει στο συρτάρι της για να βάλει στην καραντίνα τα λαϊκά δικαιώματα και ελευθερίες, είναι γελασμένη.
Τώρα, είναι ανάγκη να ξεπεραστεί ο παραλυτικός φόβος, να μη νομιμοποιηθεί στη λαϊκή συνείδηση η άκριτη αποδοχή κάθε κυβερνητικού μέτρου. Να αποκρουστεί η επικίνδυνη λογική τού «ο σώζων αυτόν σωθήτω» που καλλιεργεί η κυβέρνηση, να αναπτυχθεί η λαϊκή αλληλεγγύη.
Τώρα, πρέπει να δυναμώσει η συλλογική διεκδίκηση των εργαζομένων, των λαϊκών στρωμάτων και της νεολαίας για την προστασία της υγείας τους, την υπεράσπιση των δικαιωμάτων και ελευθεριών τους, την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους.
Το ΚΚΕ θα πρωτοστατήσει για άλλη μια φορά σε αυτόν τον αγώνα, μέσα σε αυτές τις πρωτόγνωρες, σύνθετες και ιδιαίτερα απαιτητικές συνθήκες. Για να είναι ο λαός μας εκείνος που θα βγει τελικά νικητής από αυτές.