Η συγκεκριμένη υπόθεση αφορά ζητήματα που σχετίζονται με βασικές πλευρές της λειτουργίας του ΚΕΕΛΠΝΟ, όπως την διαχείριση των οικονομικών του, τις προσλήψεις του προσωπικού, τη διαφημιστική δαπάνη σε μέσα μαζικής ενημέρωσης για ζητήματα της αρμοδιότητάς του, τις δανειοδοτήσεις που πραγματοποίησε, την αγορά ακινήτου, την αγορά εμβολίων την περίοδο της επιδημίας της γρίπης Η1Ν1, καθώς κι άλλου υγειονομικού υλικού.
Είναι γνωστό ότι ήδη έχουν ασχοληθεί και συνεχίζουν να ασχολούνται με την έρευνα των υποθέσεων τα όργανα της Δικαιοσύνης. Η θέση μας είναι να σταλεί ο φάκελος στην Δικαιοσύνη για να διερευνηθούν ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες όλων των εμπλεκομένων και να καταλογισθούν αυτές, εφόσον αποδειχθούν.
Κατά τη γνώμη μας – όπως ακριβώς ισχύει και στις άλλες υποθέσεις που διερευνά η Εξεταστική Επιτροπή – και η περίπτωση του ΚΕΕΛΠΝΟ αναδεικνύει τις τεράστιες πολιτικές ευθύνες όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, χωρίς να εξαιρείται απ’ αυτές και η σημερινή κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Οι πολιτικές ευθύνες βρίσκονται στο γεγονός ότι όλοι αποδέχονται και στηρίζουν τους όρους συγκρότησης και λειτουργίας αυτού του Οργανισμού, στο πλαίσιο της γενικότερης πολιτικής, στο χώρο της υγείας, με τα επιχειρηματικά της χαρακτηριστικά και την εμπορευματοποίηση των παρεχόμενων υπηρεσιών της.
Το ΚΕΕΛΠΝΟ – λειτουργώντας στο συγκεκριμένο πολιτικό πλαίσιο – έχει αφ’ ενός τα χαρακτηριστικά ενός οργανισμού με ενισχυμένους τους ιδιωτικοοικονομικούς όρους στη λειτουργία του και αφ’ ετέρου αξιοποιείται ως φορέας για να ενισχύονται αυτά τα χαρακτηριστικά στις δημόσιες μονάδες υγείας. Συγκεκριμένα:
- Το ΚΕΕΛΠΝΟ από την ίδρυσή του είχε το χαρακτήρα του ΝΠΙΔ, εξαιρέθηκε από τις διατάξεις που αφορούν το Δημόσιο Τομέα, από τις διατάξεις που αφορούν τις προσλήψεις στο Δημόσιο και από αυτές που αφορούν τις προμήθειες. Μάλιστα, εκτός των άλλων, προβλέπονται ως χρηματοδότηση και τα έσοδα από τις πωλήσεις γενικώς των υπηρεσιών του. Έχει επιστημονικό προσωπικό πλήρους και μερικής απασχόλησης, όχι πάντως αποκλειστικής.
Όλα αυτά συμβάλλουν να προσομοιάζει το ΚΕΕΛΠΝΟ με μια επιχείρηση του Δημοσίου και να έχει ένα ενισχυμένο βαθμό “αυτονομίας” στο χειρισμό των οικονομικών, των προμηθειών, τον αριθμό και το είδος των προσλήψεων, τις οικονομικές συναλλαγές με άλλους φορείς δημόσιους και ιδιωτικούς. Όταν, λοιπόν, αυτός ο Οργανισμός προγραμματίζεται να λειτουργήσει με αυτά τα χαρακτηριστικά και σε ένα γενικότερο κοινωνικοοικονομικό περιβάλλον, που χαρακτηρίζεται από την επιχειρηματικότητα και την ανταγωνιστικότητα, δημιουργούνται αντικειμενικά οι κατάλληλες συνθήκες για μικρότερες ή μεγαλύτερες “εκτροπές”. Βεβαίως το πιο αρνητικό αποτέλεσμα είναι ότι, εντός αυτών των συνθηκών, δε μπορούμε να μιλάμε για λειτουργία και προσφορά ενός τέτοιου Οργανισμού που να υπηρετεί την πρόληψη και την αντιμετώπιση των λαϊκών αναγκών στην υγεία, χωρίς αυτό φυσικά να σχετίζεται με το επίπεδο και τις ικανότητες των εργαζομένων στον Οργανισμό.
Τα παραπάνω καθορίζουν και τις πολιτικές ευθύνες όλων των κυβερνήσεων -και των προηγούμενων και της σημερινής- και οι οποίες δε μπορεί να “συμψηφιστούν” ή να παραγραφούν, ακόμα και αν -με την απόδειξη τυχόν ποινικών ευθυνών- τιμωρηθούν όσοι έχουν ευθύνη. Διότι παραμένουν οι αιτίες που αναπαράγουν τέτοια φαινόμενα.
- Το ίδιο το ΚΕΕΛΠΝΟ χρησιμοποιείται – αξιοποιείται ως φορέας υλοποίησης της κατάργησης της μόνιμης και σταθερής δουλειάς, για την προώθηση των παντός είδους ελαστικών και προσωρινών σχέσεων εργασίας στις Δημόσιες μονάδες υγείας. Εάν αποδειχτεί ότι έγιναν παράνομα προσλήψεις και αποσπάσεις να αποδοθούν τα “του Καίσαρος τω Καίσαρι”.
Αυτό όμως δεν μπορεί να συγκαλύψει το γεγονός ότι και ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, έχουν πρωτοστατήσει στην περικοπή των προσλήψεων μόνιμου προσωπικού στις μονάδες υγείας, στην υλοποίηση και επέκταση του καθεστώτος των “επικουρικών” εργαζομένων, των εργαζομένων με Δελτία Παροχής Υπηρεσιών και όποια άλλη εργασιακή σχέση “σκαρφιστούν”, αρκεί ο εργαζόμενος να στοιχίζει ακόμα πιο φτηνά για το κράτος και τους επιχειρηματίες. Επίσης, νομοθέτησαν και διατηρούν το καθεστώς των παντός είδους μετακινήσεων του προσωπικού των δημόσιων μονάδων υγείας, προκειμένου να κλείνουν προσωρινά μία τρύπα, αλλά ταυτόχρονα να ανοίγουν μια άλλη.
Στα παραπάνω δυο ζητήματα υπάρχει κοινή επιχειρηματολογία από τα δύο – και όχι μόνο – κόμματα. Ότι ο θεσμικός χαρακτήρας του ΚΕΕΛΠΝΟ, όπως και οι “προσλήψεις” μέσω του ΚΕΕΛΠΝΟ έχουν εφευρεθεί και εφαρμοστεί, προκειμένου να παρακαμφθεί ο “δύσκαμπτος” κρατικός τομέας, οι “χρονοβόρες διαδικασίες” κλπ. Η υποκρισία εδώ παίρνει βραβείο. Διότι το αστικό κράτος και οι εκάστοτε αστικές κυβερνήσεις έχουν αποδειχτεί πολύ “εύκαμπτες” και αποτελεσματικές όταν είναι να περάσουν τα αντιλαϊκά μέτρα, όταν νομοθετούν υπέρ των επιχειρηματικών ομίλων κλπ. και πολύ “δύσκαμπτες” σε ό,τι αφορά ακόμα και το ελάχιστο που θεωρείται παροχή προς το λαό. Όταν είναι να παρθούν αντιλαϊκά μέτρα μέσα σε ένα βράδυ παίρνονται αποφάσεις και την επόμενη εφαρμόζονται και υλοποιούνται.
Θέλουμε να θέσουμε ορισμένες επισημάνσεις για συγκεκριμένα ζητήματα που απασχόλησαν στην υπόθεση του ΚΕΕΛΠΝΟ και οι οποίες θεωρούμε ότι αναδεικνύουν την ουσία των προβλημάτων, αλλά και τις πολιτικές ευθύνες όλων των κυβερνήσεων.
- Φαίνεται ότι υπήρχε ένα “μπάχαλο” σε σχέση με τους ισολογισμούς του Οργανισμού. Πρέπει να ερευνηθεί, αν αυτό οφείλεται σε “προχειρότητα” ή σε “αμέλεια” ή αν υπήρξε συνειδητή κακοδιαχείριση κι έχουν “φαγωθεί” με οποιονδήποτε τρόπο χρηματικά ποσά. Αυτό μένει να πιστοποιηθεί από την έρευνα που ήδη κάνει η Δικαιοσύνη. Μέχρι τώρα υπάρχει μια διακύμανση του υπολοίπου του ταμείου του Οργανισμού, για το οποίο η εξήγηση, που έχει δοθεί, ότι είναι αποτέλεσμα της σταδιακής αποπληρωμής του δανείου που είχε πάρει ο Οργανισμός.
Εμείς θέτουμε το ερώτημα που είναι ουσιαστικό και έχει ευθεία σύνδεση με τις πολιτικές ευθύνες των κυβερνήσεων και για το οποίο δεν τοποθετούνται ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε η ΝΔ.
Για ποιο λόγο το ΚΕΕΛΠΝΟ να εξαναγκάζεται να πραγματοποιήσει δάνειο, προκειμένου να ανταπεξέλθει στις όποιες ανάγκες προκύπτουν, είτε αυτές είναι “τακτικές” είτε αυτές είναι “έκτακτες”; Δεν αναδεικνύεται η πολιτική ευθύνη των κυβερνήσεων που, για να επιτελέσει το έργο του το ΚΕΕΛΠΝΟ, φτάνει σε σημείο να δανείζεται σαν μια ιδιωτική επιχείρηση, γιατί το κράτος δεν του εξασφαλίζει επαρκή χρηματοδότηση;
Στην ουσία η αντίστοιχη λογική εφαρμόζεται και στις δημόσιες μονάδες υγείας, όπου η κρατική χρηματοδότηση έχει περιοριστεί στο ελάχιστο και -για να λειτουργήσουν- εξαρτώνται από τις πωλήσεις των εργασιών τους στα ασφαλιστικά ταμεία και απ’ ευθείας στους ασθενείς – πελάτες, προκειμένου να εξασφαλίσουν έσοδα. Για το λόγο αυτό, με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων, διαμορφώθηκαν οι τιμές των νοσηλείων και των ιατρικών πράξεων στις δημόσιες μονάδες υγείας με τους “κανόνες της αγοράς”, με αποτέλεσμα να διπλασιαστούν και τριπλασιαστούν.
- Υπάρχει η κατηγορία για τον τρόπο που έγινε η διαχείριση από το ΚΕΕΛΠΝΟ της διαφημιστικής καμπάνιας, όσον αφορά την επιλογή του μέσου και την πληρωμή. Εάν αποδειχτεί ότι υπάρχει ποινική ευθύνη να αποδοθεί στους εμπλεκόμενους.
Όμως εμείς κι εδώ θέτουμε την εξής ουσιαστική πλευρά που και πάλι ούτε η ΝΔ ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ αναδεικνύει.
Για ποιο λόγο ένας δημόσιος Οργανισμός, όπως είναι το ΚΕΕΛΠΝΟ, για να ενημερώσει το λαό για σοβαρά ζητήματα της δημόσιας υγείας θα πρέπει να πληρώνει το οποιοδήποτε ηλεκτρονικό και έντυπο μέσο μαζικής ενημέρωσης; Από που και ως που ένας τέτοιος τομέας θα πρέπει να εντάσσεται στους κανόνες της αγοράς και το εύρος της ενημέρωσης να εξαρτάται από την ακροαματικότητα του μέσου, η οποία καθορίζει και το ύψος της πληρωμής τους; Και εάν το ΚΕΕΛΠΝΟ δε διαθέτει τα ποσά αυτά δε θα ενημερώνεται ο λαός;
Όταν η ενημέρωση του λαού, και μάλιστα στα σοβαρά ζητήματα της υγείας, αποτελεί ουσιαστικά μια “πίτα” στην αγορά, δεν αποτελεί ταυτόχρονα και ένα πεδίο ανταγωνισμού και διεκδίκησης, στη βάση της οποίας μπορούν να αναπτυχθούν με ή χωρίς ατομικό όφελος κατευθυνόμενες αναθέσεις; Η πολιτική ευθύνη όλων των κυβερνήσεων εδώ βρίσκεται. Υποστηρίζουν την αγορά και την επιχειρηματική δράση και μετά κάνουν τους “έκπληκτους” όταν αποδεικνύονται τα διάφορα ευτράπελα.
Γιατί άραγε δεν προχωράνε σε μια απλή κίνηση; Όλα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης – δημόσια και ιδιωτικά – να είναι υποχρεωμένα να προβάλλουν απολύτως δωρεάν και στις ώρες της υψηλότερης ακροαματικότητας και σε όλα τα έντυπα τα ενημερωτικά κείμενα του ΚΕΕΛΠΝΟ.
Ένα κρίσιμο συμπέρασμα είναι το εξής: Από τη στιγμή που στο δημόσιο τομέα της υγείας ισχυροποιείται το κριτήριο του “κόστους – οφέλους” και ο εξοπλισμός των μονάδων υγείας, όπως και του ΚΕΕΛΠΝΟ, για τη λειτουργία τους εξαρτάται από τους επιχειρηματικούς ομίλους (μηχανήματα, φάρμακα, υγειονομικό υλικό κ.α.), αυτό είναι το έδαφος πάνω στο οποίο ανθίζουν και αναπαράγονται τα φαινόμενα χρηματισμού, διαφθοράς κλπ. Αυτά πάνε μαζί με την τεράστια κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων σε βάρος του λαού που πραγματοποιείται με “νόμιμο” τρόπο. Γι’ αυτό, ενώ όλες οι κυβερνήσεις έχουν νομοθετήσει μέτρα για την αντιμετώπιση της διαφθοράς κλπ., τα φαινόμενα αυτά συνεχώς αναπαράγονται.
Επομένως, για να υπάρξει λύση από τη σκοπιά των λαϊκών αναγκών και δικαιωμάτων δεν αρκεί μόνο να τιμωρηθούν όσοι έχουν ποινικές ευθύνες. Οι εργαζόμενοι, ο λαός πρέπει με τον αγώνα τους πολιτικά να τιμωρήσει το σημερινό εκμεταλλευτικό σύστημα και τους υποστηρικτές του, να δυναμώσει ο αγώνας για την ανατροπή του, για να καταργηθούν και οι αντικειμενικοί όροι που επιδεινώνουν συνολικά τους όρους ζωής τους.
Η τοποθέτηση του Βουλευτή του ΚΚΕ Γιώργου Λαμπρούλη στην Εξεταστική Επιτροπή για την υπόθεση του ΚΕΕΛΠΝΟ