Σε επιστολή με αποδέκτες τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, τον Υπουργό Υγείας Βασίλη Κικίλια και τον Αναπληρωτή Υπουργό Υγείας Βασίλη Κοντοζαμάνη, η Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Ιατρών Ελλάδος, αναφέρει τα εξής:
«Οι Γιατροί των Νοσοκομείων και των Κέντρων Υγείας που βρίσκονται καθημερινά στην πρώτη γραμμή της μάχης ενάντια στην επιδημία κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου. Η επιδημία ειδικότερα στην Αττική και στην Νότια Ελλάδα αλλά και συνολικά παίρνει ανησυχητικές διαστάσεις.
Πιο συγκεκριμένα:
* Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία (7/2/2021) ο αριθμός ενεργών κρουσμάτων είναι ίδιος, κατ’ ελάχιστο με τον αντίστοιχο αριθμό την 1η εβδομάδα του Νοεμβρίου, δηλαδή πριν την έξαρση της πανδημίας το εφιαλτικό 2μηνο Νοεμβρίου-Δεκεμβρίου
* Ο κυλιόμενος εβδομαδιαίος μέσος όρος επιβεβαιωμένων κρουσμάτων στην Αττική υπερδιπλασιάστηκε τις τελευταίες 14 ημέρες
* Τις τελευταίες 15 ημέρες οι εισαγωγές ασθενών με Covid-19 έχουν αυξηθεί κατά 50%. Ειδικότερα στο λεκανοπέδιο της Αττικής και στην Αχαΐα παρατηρείται πολύ σημαντική αύξηση του αριθμού των εισαγωγών ασθενών με Covid-19
* Παρουσιάζεται μεγάλη αύξηση του ιϊκού φορτίου που μετρείται στα λύματα της Ψυτάλλειας από εργαστηριακούς επιστήμονες του ΕΚΠΑ. Υπενθυμίζουμε πως παρόμοιες προειδοποιήσεις από την Ένωση Νοσοκομειακών Ιατρών Θεσσαλονίκης (ΕΝΙΘ) και από τους Εργαστηριακούς Επιστήμονες του ΑΠΘ είχαν διατυπωθεί στα μέσα Οκτωβρίου όσον αφορά την τότε κατάσταση στην Θεσσαλονίκη. Δυστυχώς η Κυβέρνηση δεν είχε λάβει υπόψη της τις προειδοποιήσεις τους
* Ιδιαίτερα ανησυχούμε για τις επιπτώσεις στην λοιπή νοσηρότητα και θνητότητα από τη μετατροπή του δημόσιου συστήματος υγείας σε σύστημα μιας νόσου. Χιλιάδες επισκέψεις στα τακτικά ιατρεία και προγραμματισμένες χειρουργικές επεμβάσεις αναβάλλονται. Παράλληλα με την πανδημία του κορωνοϊού εξελίσσονται και άλλες πανδημίες «μη μεταδοτικών» θανατηφόρων ασθενειών που στοιχίζουν κάθε χρόνο την ζωή σε εκατομμύρια ανθρώπους (καρδιαγγειακά νοσήματα, διαβήτης, νεοπλασίες, κλπ.). Ο Π.Ο.Υ προειδοποιεί ότι τα επόμενα χρόνια θα έχουμε αύξηση των θανάτων από καρκίνο εξαιτίας της καθυστερημένης διάγνωσης και της υποθεραπείας ογκολογικών ασθενών.
Το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα κινδυνεύει να εξελιχθεί ακόμα χειρότερα και από την κατάσταση που είχαμε στην Βόρεια και Κεντρική Ελλάδα το δίμηνο Νοέμβριος – Δεκέμβριος 2020.
Αυτό γιατί:
-
Στην Αττική υπάρχει μεγάλη συγκέντρωση και πυκνότητα πληθυσμού καθώς και μεγάλη συγκέντρωση χώρων εργασίας. Εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι χρησιμοποιούν καθημερινά τα μέσα μαζικής μεταφοράς για την μετακίνηση τους προς και από την εργασία τους.
-
Παραμένουν οι μεγάλες ελλείψεις σε υποδομές, εξοπλισμό και προσωπικό στα νοσοκομεία. Παραμένουν ακόμα και τώρα ελλείψεις σε άκρως απαραίτητο εξοπλισμό για την νοσηλεία ασθενών στις πτέρυγες Covid-19, π.χ. συστήματα χορήγησης οξυγόνου υψηλής ροής (high flow) που αποδεδειγμένα μειώνουν σημαντικά την αναγκαιότητα διασωλήνωσης των ασθενών Covid-19. Στα περισσότερα μεγάλα νοσοκομεία είναι πρακτικά αδύνατον να γίνεται διαχωρισμός (χωροταξικός και φυσικός) των κρουσμάτων της επιδημίας από τα περιστατικά της λοιπής νοσηρότητας με αποτέλεσμα να αυξάνεται ο κίνδυνος της ενδονοσοκομειακής διασποράς
-
Παραμένουν οι τραγικές ελλείψεις υγειονομικού προσωπικού τόσο στα Νοσοκομεία όσο και στα Κέντρα Υγείας. Το ίδιο κατάκοπο, γερασμένο και αποδεκατισμένο υγειονομικό προσωπικό εδώ και 10 μήνες «ανακυκλώνεται» με αναγκαστικές μετακινήσεις από Κέντρο Υγείας σε Νοσοκομείο και από τμήμα σε τμήμα. Εκατοντάδες Υγειονομικοί έχουν ασθενήσει, ενώ το φαινόμενο του burn out (επαγγελματική εξουθένωση) αποκτά ανησυχητικές διαστάσεις.
-
Τα Νοσοκομεία έχουν επιφορτιστεί και με το έργο του εμβολιασμού του γενικού πληθυσμού γεγονός που εγκυμονεί τον κίνδυνο μετάδοσης της νόσου στον προσερχόμενο γενικό πληθυσμό, ειδικότερα στις ευπαθείς ομάδες, π.χ. ηλικιωμένοι και επιπλέον επιτείνει ακόμα περισσότερο τα προβλήματα των ελλείψεων.
-
Αντί για καθολική επιδημιολογική επιτήρηση με δωρεάν μαζικά επαναλαμβανόμενα τεστ και ουσιαστικά μέτρα αντιμετώπισης εκεί που γεννιέται και φουντώνει ο ιός, εφαρμόζονται περιοδικά οριζόντια τυφλά περιοριστικά μέτρα, που τελικά το τίμημα το πληρώνει για μία ακόμη φορά ο λαός. Μέτρα που σε αρκετές περιπτώσεις βρίθουν από αντιφάσεις (κάποια από αυτά πρώτα εξαγγέλλονται και μετά ανακαλούνται) ενώ άλλα στερούνται οποιασδήποτε υγειονομικής λογικής. Μέτρα που σε κάθε περίπτωση αφήνουν έξω από το κάδρο τις βασικές εστίες διασποράς του ιού όπως τα μέσα μαζικής μεταφοράς και τους μεγάλους εργασιακούς χώρους (εργοστάσια, μεγάλες εμπορικές αλυσίδες, super market) στους οποίους με ευθύνη του κράτους και της εργοδοσίας καταπατώνται τα υγειονομικά πρωτόκολλα, αποκρύπτονται τα κρούσματα, απουσιάζουν οι κρατικές ελεγκτικές Υπηρεσίες για την τήρηση των μέτρων προστασίας.