«Έφυγε» πρόωρα ο Θωμάς Νταλούκας

Σε ηλικία 58 ετών, έφυγε από την ζωή, ο Θωμάς Νταλούκας και κηδεύεται σήμερα Σάββατο στις 4.30 το μεσημέρι από τον Ιερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου στο Δροσερό Τρικάλων.

Ο εκλιπών, αφήνει πίσω την μητέρα του Αλεξάνδρα, τους αδερφούς του Βάϊο και Απόστολο, τις νύφες του Καλλιόπη και Ευαγγελία και ανίψια.

Σε ανακοίνωση του Συλλόγου Πασχόντων από Μεσογειακή Αναιμία Νομού Τρικάλων, αναφέρονται τα εξής:

«O Σύλλογος Πασχόντων από Μεσογειακή Αναιμία Νομού Τρικάλων αποχαιρετά με οδύνη και θλίψη τον Θωμά Νταλούκα.

Ο Μάκης μας, υπήρξε ιδρυτικό Μέλος του Συλλόγου μας. Από την εποχή της ίδρυσής του, το 1987 και επί 34 συναπτά έτη υπήρξε ενεργός και μπροστάρης στην υπόθεση της Μεσογειακής Αναιμίας, διεκδικώντας για τους Πάσχοντες το δικαίωμα να ζουν και να συνυπάρχουν μέσα στο κοινωνικό σύνολο με όρους αποδοχής και συμπερίληψης.

Ανήκε στην γενιά των Θαλασσαιμικών που βγήκε στο προσκήνιο της κοινωνικής ζωής και δημιούργησε τις προϋποθέσεις ώστε οι Πάσχοντες να γκρεμίσουν τα τείχη των φραγμών που ύψωναν η άγνοια και η κοινωνική προκατάληψη.

Χωρίς να ξεχνά τα πέτρινα χρόνια που ο πάσχων έμενε στο περιθώριο προσμένοντας το αναπόφευκτο, ο Μάκης αγωνιζόταν μέχρι την μέρα του αδόκητου θανάτου του, συμμετέχοντας από διάφορες θέσεις στο Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου μας.

Υπήρξε Πρόεδρος, Αντιπρόεδρος και Αντιπρόσωπος του Συλλόγου στην Ελληνική Ομοσπονδία Θαλασσαιμίας.

Είδε και έζησε από την πρώτη γραμμή την οδύσσεια που οδήγησε την κοινότητα των Θαλασσαιμικών από την κατάσταση του αποκλεισμού στην σημερινή πραγματικότητα, στην οποία οι Θαλασσαιμικοί απολαμβάνουν την χαρά της ζωής σε όλες τις εκφάνσεις της και συμμετέχουν ως ισότιμοι δρώντες σε κάθε εκδήλωση του κοινωνικού βίου, πλήρως ενταγμένοι στον επαγγελματικό, κοινωνικό και πολιτικό στίβο.

Ο Σύλλογός μας μένει ακρωτηριασμένος. Η απώλεια του αφήνει ένα μεγάλο κενό. Η επιθυμία του να συνεχιστεί ο αγώνας μέχρι την μέρα που η Μεσογειακή Αναιμία θα αντιμετωπιστεί ριζικά και οριστικά, αφήνει σε όλους εμάς την σκυτάλη του αγώνα για ένα αξιοβίωτο σήμερα και ένα ελπιδοφόρο αύριο.

Καλό κατευόδιο, φίλε Μάκη. Θα σε θυμόμαστε. Σε αποχαιρετούμε με συντριβή».