Έφυγε από την ζωή σε ηλικία 94 ετών, ο Αντώνης Λιβάνης, ιδρυτικό στέλεχος του ΠαΣοΚ και Επικεφαλής του Εκδοτικού Οργανισμού «Λιβάνη».
Η παρουσία του στα πολιτικά δρώμενα της χώρας υπήρξε ανεξίτηλη ως ο μακροβιότερος και πιο έμπιστος συνεργάτης του ιδρυτή του ΠαΣοΚ, Ανδρέα Παπανδρέου.
Ο Αντώνης Λιβάνης διετέλεσε Γενικός Διευθυντής του Πολιτικού Γραφείου του Πρωθυπουργού (1981-1989) και Υπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ (1993-1996), ενώ συμμετείχε ενεργά στην αντίσταση στα χρόνια της Κατοχής, αλλά και στον αντιδικτατορικό αγώνα.
Γεννήθηκε το 1925 στην Πάτρα και από την εφηβική του ηλικία αγωνίστηκε στην Εθνική Αντίσταση και καταδικάστηκε σε θάνατο από τους Ναζί, αλλά διασώθηκε την τελευταία στιγμή -πριν το εκτελεστικό απόσπασμα- χάρη στην παρέμβαση συγγενών του. Σπούδασε στην Ανώτατη Εμπορική Σχολή και έκτοτε ασχολήθηκε με τις επιχειρήσεις. Παράλληλα με τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες, ο Λιβάνης ανέπτυξε σπουδαία πολιτική δραστηριότητα στην Πάτρα ως στενός συνεργάτης του Γεωργίου Παπανδρέου, ενώ στις αρχές της δεκαετίας του 1960 ήταν ένας από τους κομματάρχες του.
Όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου επέστρεψε στην Ελλάδα το 1961 για να αναλάβει το Κέντρο Οικονομικών Ερευνών και αποφάσισε το 1964 να μπει στην πολιτική, ο Αντώνης Λιβάνης έγινε Διευθυντής του Πολιτικού Γραφείου του.
Κατά τη διάρκεια της Χούντας των Συνταγματαρχών ο Αντώνης Λιβάνης συνελήφθη περνώντας συνολικά 5,5 χρόνια σε φυλακές και εξορία, με ελάχιστα μεσοδιαστήματα ελευθερίας.
Μετά την επιστροφή του από την εξορία το Πάσχα του 1972, ο Αντώνης Λιβάνης ίδρυσε τον Εκδοτικό Οργανισμό «Λιβάνη», ο οποίος εξελίχθηκε σε μία από τις πιο σημαντικές επιχειρήσεις της Ελλάδας στο χώρο των εκδόσεων.
Συμμετείχε καταλυτικά στην προετοιμασία και την διεξαγωγή της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, γεγονός που οδήγησε σε ανελέητο κυνηγητό από τις μυστικές υπηρεσίες της Χούντας, αλλά κατάφερε να διαφύγει στην Ρώμη.
Με τη νίκη του ΠαΣοΚ το 1981, ανέλαβε Γενικός Διευθυντής του Πολιτικού Γραφείου του Πρωθυπουργού και Γενικός Διευθυντής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματος, χωρίς να είναι βουλευτής. Παρέμεινε στις θέσεις αυτές ως την πτώση της κυβέρνησης του ΠαΣοΚ το καλοκαίρι του 1989 και δεν δέχθηκε ποτέ να μπει επίσημα στην πολιτική.
Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της δραστηριότητάς του ήταν ότι διατηρούσε πάντα δίαυλους επαφής με τις άλλες πολιτικές δυνάμεις.
Όταν το ΠΑΣΟΚ επέστρεψε στην εξουσία το 1993, διορίστηκε Υπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ και έγινε ο βασικός χειριστής όλων των ενδοκυβερνητικών υποθέσεων. Τον διαδέχθηκε στο Πολιτικό Γραφείο Πρωθυπουργού η Δήμητρα Λιάνη.
Μετά την διαδοχή του Ανδρέα Παπανδρέου στην ηγεσία του ΠαΣοΚ, ο Κώστας Σημίτης του πρότεινε θέση στο Υπουργικό Συμβούλιο το 1996, αλλά ο Αντώνης Λιβάνης δεν την έκανε αποδεκτή.