Ανήμερα του Δεκαπενταύγουστου

Το ημερολόγιο έδειχνε 15 Αυγούστου 1940 όταν το καταδρομικό «ΒΠ Κ/Δ ΕΛΛΗ» του Πολεμικού Ναυτικού, λίγο πριν την λιτάνευση της Ιερής Εικόνας της Παναγίας Τήνου και ενώ στη προκυμαία υπήρχε ήδη πολύς κόσμος, το Ιταλικό υποβρύχιο «Delfino» πλησίασε τον θαλάσσιο χώρο εξαπολύοντας τρεις τορπίλες κατά του «Έλλη» ενώ ήταν αγκυροβολημένο έξω από τον λιμένα της Τήνου.

Μια από τις τορπίλες, πλήττει το «Έλλη» προκαλώντας έκρηξη στο μηχανοστάσιο και πυρπόληση των δεξαμενών πετρελαίου, με 9 νεκρούς και 24 τραυματίες.

Οι δε άλλες 2τορπίλες προορίζονταν να χτυπήσουν τα επιβατηγά «Έλση» και «Έσπερος» που βρίσκονταν μέσα στο λιμάνι της Τήνου, αλλά οι τορπίλες αστόχησαν και εξερράγησαν στην προκυμαία καταστρέφοντας τμήμα του λιμένα, χωρίς ευτυχώς να προκαλέσουν θύματα.

Το «Έλλη» βυθίστηκε μέσα σε 1,5 ώρα περίπου, παρά τις  προσπάθειες να ρυμουλκηθεί στα ρηχά και το πλήρωμα αναγκάστηκε να το εγκαταλείψει πηδώντας στη θάλασσα.

Το υποβρύχιο απομακρύνθηκε χωρίς να καταστεί γνωστή η ταυτότητά του. Από την έρευνα που διενεργήθηκε στην συνέχεια επί των θραυσμάτων των τορπιλών που είχαν εκραγεί στη προκυμαία, διαπιστώθηκε ότι επρόκειτο για Ιταλικές.

Η τότε Ελληνική Κυβέρνηση, κράτησε μυστική την πραγματογνωμοσύνη, η οποία τελικά δημοσιεύτηκε με φωτογραφίες 2 ημέρες μετά την έναρξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου.

Σήμερα διατηρείται ως μοναδικό κειμήλιο του πλοίου μικρό πυροβόλο επιφανείας δίπλα από το μνημείο ηρώων του «Έλλη» στον εσωτερικό λιμενοβραχίονα της Τήνου και στο σημείο που εξερράγη η πρώτη τορπίλη του Ιταλικού υποβρυχίου, καθώς επίσης και τμήματα της τορπίλης σε ειδικό υπόγειο εκθεσιακό χώρο του Ναού της Παναγίας της Τήνου.

Το 1950 στο πλαίσιο των πολεμικών επανορθώσεων, η Ιταλία, παραχώρησε στην Ελλάδα καταδρομικό το οποίο μετονομάστηκε σε Έλλη II (C-24).

Tην περίοδο 1955-1956 το ναυάγιο του «Έλλη» ανελκύσθηκε τμηματικά και πουλήθηκε ως σκραπ.