Κτισμένη στις παρυφές του Κόζιακα, στον ίσκιο των βόρειων πλαγιών του, η Γλυκομηλιά είναι ένα χωριό που ποτέ δεν αποτέλεσε τουριστικό προορισμό ή τόπο παραθέρισης.
Κτισμένο σε υψόμετρο 640 μέτρων, απέχει 35 χλμ. από την Καλαμπάκα από την οποία φτάνει κάποιος μέσω του δρόμου που οδηγεί στο Περτούλι.
Οι 300 περίπου κάτοικοί της ασχολούνται κυρίως με την κτηνοτροφία και την υλοτομία. Διαρρέεται από τον ποταμό Χουτιανίτης που σμίγοντας με τον Κλεινοβίτη καταλήγει στον Πηνειό.
Η παρουσία του νερού είναι έκδηλη με πηγές και ρέματα και προκαλεί ζημιές στις υποδομές του χωριού σε περίπτωση έντονων βροχοπτώσεων. Η Γλυκομηλιά ήταν αρχικά κτισμένη στην δασική περιοχή της Χουτιάνας αλλά το 1850 ξεκληρίστηκε από τους κλέφτες. Σώθηκαν 4 οικογένειες οι οποίες μετακινήθηκαν στη σημερινή θέση.
Ορειβατικές διαδρομές στην περιοχή δεν υπάρχουν, αν εξαιρέσουμε τμήμα του διεθνούς μονοπατιού Ε4 που φτάνει στο χωριό από την Κορομηλιά, τα ίχνη του οποίου δύσκολα εντοπίζονται, αφού εδώ και χρόνια έχει αφεθεί στην τύχη του.
Παρόλα αυτά, η παρουσία μας στην περιοχή είναι αρκετά συχνή αφού ο Κόζιακας είναι αυτός που εξ απαλών ονύχων γνωρίσαμε στον ορειβατικό μας βίο. Τελευταία επίσκεψή μας εδώ η περσινή κατά την οποία με φτάσαμε ως την κορυφή Κίσσα αναζητώντας μάταια τα ίχνη του Ε4. Φθινόπωρο τότε, με την απειλή της βροχής να επικρέμεται. Χειμώνας τώρα, λίγες σόμπες καπνίζουν στο κρύο πρωινό της Κυριακής. Καφενεία κλειστά μα ο παππάς πιστός στο καθήκον καλεί τους (πόσους άραγε;) κατοίκους στα λατρευτικά τους καθήκοντα.
Πάνω από τα τελευταία σπίτια του χωριού ακολουθούμε για λίγο τον χωματόδρομο πριν τον αφήσουμε προς χάριν μονοπατιού ή σωστότερα γιδόστρατου. Το GPS μάλλον δεν μας τα λέει καλά. Terraincognita αυτή η περιοχή, ας επιστρατεύσουμε το ορειβατικό μας ένστικτο και οι γκρίνιες να λείπουν παρακαλώ. Η ταλαιπωρία είναι μέρος του προγράμματος, και άξια ανάμνησης.
Απέναντί μας οι κορυφές της Πίνδου άρχισαν να βγαίνουν από τις ομίχλες. Άσπρες και λαμπερές, οικτίρουν την προσπάθειά μας στα χαμηλά του Κόζιακα. Ας είναι, θα έρθει και η σειρά τους. Ο χειμώνας είναι μπροστά.
Αφού κάνουμε έναν κύκλο πάνω από το χωριό φτάνουμε σε ξέφωτο και από εκεί ίσα πάνω, ανάμεσα στα έλατα. Άλλοτε σε μονοπάτι, άλλοτε στο πουθενά, γλιστρώντας στις λάσπες και σκουντουφλώντας στις πέτρες. Από αυτά άλλο τίποτα το αγαπημένο μας βουνό.
Λίγο πιο πάνω συναντάμε την ομίχλη αλλά εμείς ακάθεκτοι. Ορκισμένοι εραστές της κορυφής. Φτάνοντας σε λάκκα συναντάμε παχύ στρώμα χιονιού. Είναι μια από τις περιοχές του βουνού με ιδιαίτερο μικροκλίμα που συντηρεί το χιόνι παγωμένο. Πάνω από αυτήν να και η κορυφή. Ποια κορυφή δεν έχει σημασία. Ένα ανώνυμο έξαρμα που αμέσως κρύβεται στην ομίχλη. Μάταια ξεπαγιάζουμε περιμένοντας να ανοίξει έστω για λίγο ο καιρός να χαρούμε τη θέα. Ο γέρο Κόζιακας έχει τα μπουρίνια του σήμερα. Όλη η ράχη μαυρίζει προμηνύοντας τα χειρότερα. Ας επιστρέψουμε λοιπόν αφού δεν μας θέλει σήμερα.
Λίγο πιο πάνω από το πρώτο ξέφωτο συναντάμε ένα τσομπάνο που συνοδεύει κοπάδι γίδια. Μας υποδεικνύει ένα άλλο μονοπάτι επιστροφής στο χωριό που αποδείχτηκε συντομότερο αλλά μάλλον οδυνηρό όπως μαρτυρούν τα λασπωμένα νώτα μας.
Τα νέα του Συλλόγου
Για την επόμενη Κυριακή θα προγραμματίσουμε κάποια δραστηριότητα ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες.
Περισσότερες πληροφορίες για τις δράσεις μας στα γραφεία του συλλόγου – Ομήρου 6, κάθε βράδυ Παρασκευής από τις 9 έως τις 10.
Η διεύθυνση της ιστοσελίδας μας είναι: www.trikalasport.gr και στο τηλέφωνό μας 2431072077.
Σ.Π.ΟΡ. Τρικάλων
Discussion about this post