Έχουν ενταθεί, τον τελευταίο καιρό, τα σενάρια περί του χρόνου διεξαγωγής των Εθνικών εκλογών το προνόμιο, όμως, των πρόωρων εκλογών, δυστυχώς, είναι αποκλειστικά στα χέρια του εκάστοτε Πρωθυπουργού, ο οποίος ζυγίζει και ξαναζυγίζει τα πράγματα και φυσικά στήνει κάλπες, τότε που αυτός νομίζει ότι ο χρόνος είναι κατάλληλος για να τις κερδίσει.
Αυτός ο συλλογισμός, βέβαια, δεν οδηγεί πάντοτε σε νικηφόρο αποτέλεσμα. Εάν κρίνουμε και από τα αποτελέσματα των εκλογών της τελευταίας 10ετίας τότε θα δούμε πως οι εκλογές χάνονται για την εκάστοτε κυβέρνηση.
Ο λόγος είναι πολύ απλός και λογικός. Ο λαός πλέον δεν … ψηφίζει αλλά καταψηφίζει αυτούς, που άλλα έταξαν προεκλογικά και δεν υλοποίησαν τίποτε απ’ αυτά μετεκλογικά. Εκδικείται και τιμωρεί!
Αυτό, τα τελευταία χρόνια, έχει γίνει πολιτικός κανόνας και γι’ αυτό από το 2007 και μετά οι Κυβερνήσεις αλλάζουν σχεδόν κάθε 2 χρόνια, με μόνη εξαίρεση την καταστροφική Συγκυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου.
Η παροχολογία και το ενεχυροδανειστήριο ελπίδων, που έχει ως σκοπό την εκμετάλλευση του ανθρώπινου πόνου, έχει ένα και μοναδικό στόχο, δηλαδή την επανακατάληψη της εξουσίας, από τους «Ριχάρδους» της πολιτικής, προκειμένου να πλουτίζουν οι Κυβερνώντες και τα «εξαπτέρυγα» του Τσίπρα και του Καμμένου. Δεν νοιάζονται για τους πολίτες. Αυτό είναι γνωστό πλέον. Το απέδειξε και ο πρωθυπουργός με την εγωϊστική και παράφορη συμπεριφορά σε πυρόπληκτους στο Μάτι της Αττικής, λίγες μέρες πριν, και μάλιστα όταν απεργούσαν τα ΜΜΕ δηλαδή οι δημοσιογράφοι.
Οι παροχές, την χρονική αυτή περίοδο, γίνονται για να επιστρέψουν στον ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, όσοι κατέβηκαν από το … τρένο.
Πέραν δε τούτου πολλές από τις παροχές γίνονται μετά από Δικαστικές αποφάσεις και αφορούν τους πολίτες εκείνους, που έτσι και αλλιώς τις δικαιούνται, αφού έγιναν μετά από παράνομες ενέργειες της σημερινής κυβέρνησης. Επομένως, ο αντίκτυπος των παροχών είναι μικρός ή ανύπαρκτος και η αποδοκιμασία του Λαού είναι πολύ μεγάλη.
Οπότε και αν γίνουν οι εκλογές, το αποτέλεσμα θα είναι οδυνηρό για τους κυβερνώντες.
Είναι σαφής η γαλάζια υπεροχή, ανεξάρτητα από την ημερομηνία των εκλογών και από τα σενάρια, για την επόμενη ημέρα.
Ο πρωθυπουργός το γνωρίζει αυτό, όπως γνωρίζει ότι μετά την ήττα του Μαρτίου ή του Μαΐου ή του Οκτωβρίου του 2019, θα μπορούσε να αμφισβητηθεί έντονα από την εσωκομματική του αντιπολίτευση και μάλιστα με ορατή την αυτοδυναμία της Ν.Δ.
Γεγονός, όμως, είναι πως η επόμενη κυβέρνηση θα κληθεί να αντιμετωπίσει σωρεία προβλημάτων, που τα δημιούργησε η αλόγιστη πολιτική των Τσίπρα – Καμμένου. Τέτοια είναι οι αποφάσεις του Σ.τ.Ε. για τις αντισυνταγματικές περικοπές του 2012. Η αποκατάσταση της 13ης και 14ης σύνταξης, μετά από πρωτόδικες αποφάσεις.
Η αποκατάσταση των δώρων για τους υπαλλήλους του Δημοσίου. Οι συντάξεις των Δικαστών και των Εισαγγελέων και η επικείμενη απόφαση του ΣτΕ για την αντισυνταγματικότητα του νόμου Κατρούγκαλου.
Εκτός τούτων, όμως, πολύ σοβαρά και επικίνδυνα είναι και τα θέματα με την εξωτερική πολιτική της χώρας και την επανίδρυση του Κοινωνικού κράτους, του κράτους Δικαίου, της αξιοκρατίας και της διαφάνειας.
Ο πρωθυπουργός παίζει στα … ζάρια την ημερομηνία των εκλογών, αλλά μπλοφάρει με ανοιχτά χαρτιά, μοιράζοντας φιλοδωρήματα στους πολίτες, αν και γνωρίζει πως θα είναι πολύ σύντομα ο μεγάλος χαμένος.
Ανεξάρτητα από τα σενάρια ως προς τον χρόνο των εκλογών, από τα ποσοστά και από το εάν η επόμενη Βουλή θα είναι 5κομματική ή 7κομματική η Ν.Δ., που θα είναι σίγουρα στην εξουσία, πρέπει να αφουγκρασθεί τον σφιγμό της κοινωνίας. Να προσέξει την συγκρότηση των ψηφοδελτίων, ώστε να εκπροσωπούνται, όσο γίνεται, όλες οι μεγάλες εργασιακές ομάδες. Να μην εφαρμόσει τον «Ηλικιακό ρατσισμό». Να βάλει παλαιούς, έντιμους και γνώστες της ζωής ανθρώπους, αλλά και νέους με γνώσεις και όραμα, που να προέρχονται μέσα από τις τοπικές κοινωνίες. Οι «φυτευτοί» και οι Βουλευτές-Κομματάρχες πρέπει να ξεχασθούν, καθώς και οι εκπρόσωποι του πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου.
Η αυριανή Κυβέρνηση θα έχει τεράστιο και δύσκολο έργο και πρέπει να πετύχει, γιατί διαφορετικά οι μεθεπόμενες εκλογές θα φέρουν τα πάνω-κάτω, όχι μόνο εξαιτίας της απλής αναλογικής, αλλά και εξαιτίας του γεγονότος ότι δεν πιστεύουν πλέον οι πολίτες στην φιλοσοφία των κομμάτων.
Γεγονός είναι ότι η κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου βουλιάζει στην … λάσπη και ψάχνει για σωσίβιο στην Μόσχα και στην Ουάσινγκτον.
Το νερό όμως της κλεψύδρας τους τελειώνει και οι «Ριχάρδοι» της πολιτικής σύντομα θα ανήκουν στο παρελθόν.
Η Αριστερά είναι πλέον ένα μαύρο διάλειμμα στην πολιτική ιστορία της χώρας. Ο λαός εναποθέτει την ελπίδα της σωτηρίας του στη Ν.Δ. και στον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Μακάρι να μην διαψευσθεί…!
Δρ. Κώστας Πατέρας D.Ed., M.Ed., Ph.D.
Πολιτευτής Τρικάλων
Discussion about this post