Αγώνας για την ειρήνη και τα δικαιώματα των λαών, όχι για τις ΑΟΖ κεφαλαίου και πολυεθνικών

Η επικίνδυνη κατάσταση που διαμορφώθηκε τις τελευταίες ημέρες στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο και στα Ελληνοτουρκικά σύνορα δείχνει που οδηγεί η όξυνση του ανταγωνισμού των αστικών τάξεων Ελλάδας και Τουρκίας, στο πλαίσιο της γενικότερης ανάφλεξης των αντιπαραθέσεων ιμπεριαλιστικών μπλοκ στην ευρύτερη περιοχή.

Όσο τεράστια και απειλητική είναι η κινητοποίηση των πολεμικών μηχανών Ελλάδας και Τουρκίας, άλλο τόσο αποκαλυπτικό είναι το πεδίο της αντιπαράθεσης. Δεν πρόκειται βεβαίως για το «Καστελόριζο», για την «εδαφική ακεραιότητα» και την υπεράσπιση των συνόρων, αλλά για προβολή ισχύος και κυριαρχίας σε διεθνή ύδατα 110 μίλια νοτίως του Καστελόριζου κι ακόμα περισσότερο ανατολικά της Κρήτης, σε περιοχές που το Ελληνικό και το Τουρκικό κράτος αντιπαρατίθενται για την χάραξη ΑΟΖ.

Στόχος ο έλεγχος των πηγών και των δρόμων ενέργειας, γενικότερα ο αναβαθμισμένος γεωστρατηγικός (οικονομικά, πολιτικά, στρατιωτικά) ρόλος στην Ν.Α. Μεσόγειο.

Πρόκειται για επιδίωξη που έχει να κάνει αποκλειστικά και μόνο με τα συμφέροντα του ελληνικού και τουρκικού κεφαλαίου, των πολυεθνικών της ενέργειας και των ιμπεριαλιστικών συνασπισμών για το πώς θα μοιράσουν την «πίτα» των κερδών. Πρόκειται για στόχους καταστροφικούς για το περιβάλλον και την ειρήνη στην περιοχή.

Τίποτα δεν έχουν να μοιράσουν οι λαοί της Ελλάδας και της Τουρκίας, τίποτα δεν έχουν να κερδίσουν από τις πολεμικές εκστρατείες Ερντογάν και Μητσοτάκη, πέρα από φτώχεια και καταστροφή.

Αίμα, δάκρυα, ιδρώτας και λεηλασία της φύσης είναι τα «δώρα» του άδικου, επιθετικού και επικίνδυνου και από τις δύο πλευρές ανταγωνισμού των αστικών τάξεων Ελλάδας και Τουρκίας. Δεν θα πάρουμε!

Παρά τις καθησυχαστικές ενημερώσεις για εκτόνωση της έντασης ξεκαθαρίζουμε πως τίποτα δεν τελείωσε, καθώς η αιτία της αντιπαράθεσης παραμένει ενεργή, συνδέεται με το σύνολο των μετώπων στην περιοχή (από τη Συρία μέχρι τη Λιβύη).

Κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις μπορεί να περάσουμε από τον διαρκή ψυχρό πόλεμο Ελλάδας-Τουρκίας σε ένα θερμό επεισόδιο, με κίνδυνο ευρύτερης εμπλοκής. Εξάλλου και ο δρόμος προς την διαπραγμάτευση μπορεί να περνά από μικρότερες ή μεγαλύτερες στρατιωτικές αντιπαραθέσεις.

Δεν μπορούμε να έχουμε καμία εμπιστοσύνη στους «συμμάχους» των ελληνικών κυβερνήσεων (ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ), από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, την Μέρκελ, τον Μακρόν και την Ε.Ε., μέχρι τους πολεμικούς άξονες με Ισραήλ και Αίγυπτο, καθώς όλοι αυτοί προφανώς κοιτάζουν τα δικά τους συμφέροντα, «φουντώνοντας» ή χαμηλώνοντας την ένταση ανάλογα με τις επιδιώξεις τους.

Καμία συναίνεση δεν μπορεί να υπάρχει με την κυβέρνηση, καμία «εθνική ενότητα» με το κεφάλαιο και την ολιγαρχία. Αυτοί που καταδικάζουν στη φτώχεια, στην ανεργία και στη μνημονιακή «κανονικότητα» εργαζόμενους, λαό και νεολαία, που καταπατούν βάναυσα τα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα υψώνουν εθνικιστικές σημαίες από νάιλον και ζητούν εθνική συστράτευση για τα δικαιώματα εξόρυξης των πολυεθνικών στις ΑΟΖ…

Ήδη μετράμε «απώλειες»: μπαράζ εξοπλισμών σε βάρος των κοινωνικών αναγκών, εθνικιστική τύφλωση που συγκαλύπτει την αντιλαϊκή επίθεση, αντιδημοκρατικό όργιο στις πόλεις μας, πολεμικού τύπου επιχειρήσεις κατά προσφύγων και μεταναστών στα ματωμένα σύνορα της «Ευρώπης-φρούριο».

Την μόνη λύση μπορούν να δώσουν οι εργαζόμενοι και η ανυπόταχτη νεολαία (που δεν θα γίνει κρέας για τα κανόνια τους).

Η διεθνιστική πάλη των λαών σε Ελλάδα, Τουρκία και σε όλη την περιοχή είναι η μόνη που μπορεί να επιβάλλει την ειρήνη των λαών κόντρα στους πολεμοκάπηλους και τυχοδιωκτικούς αστικούς ανταγωνισμούς και τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και διευθετήσεις.

Σε αυτό το στόχο πρέπει να συμβάλλει η μαχόμενη Αριστερά, ειδικά η αντικαπιταλιστική και κομμουνιστική, ενισχύοντας ένα μαχητικό αντιπολεμικό κίνημα, με ταξικά και διεθνιστικά χαρακτηριστικά και όχι να αναμασά τη ρητορική της «δικής μας» αστικής τάξης για τα εθνικά δίκαια και να καταδικάζει μονομερώς την «τουρκική επιθετικότητα». Αντιιμπεριαλισμός δεν γίνεται κάτω από τις σημαίες των ελληνικών αστικών συμφερόντων.

Σήμερα πρέπει το εργατικό λαϊκό και νεολαιίστικο κίνημα και η μαχόμενη Αριστερά να σηκώσουν τις δικές τους σημαίες:

• Αγώνας για την ειρήνη των λαών, ενάντια στους ανταγωνισμούς και τα σχέδια κεφαλαίου και ιμπεριαλισμού. Δεν πολεμάμε για τους Έλληνες και Τούρκους Λάτσηδες, δεν πολεμάμε για το αν θα τρυπήσουν η EXXON και η TOTAL! Πολεμάμε για τα εργατικά και λαϊκά συμφέροντα και την κοινωνική απελευθέρωση

• Πάλη για αποτροπή του πολέμου, για την ήττα της πολεμικής προετοιμασίας και εθνικιστικής υστερίας

• Όχι στις ΑΟΖ και στην οικοπεδοποίηση-καπιταλιστική λεηλασία των θαλασσών

• Καμία εξόρυξη στις διεθνείς θάλασσες από Τουρκία, Ελλάδα, πολυεθνικές εξόρυξης. Πάγωμα όλων των δραστηριοτήτων εξόρυξης και ακύρωση συμβάσεων παραχώρησης

• Ανατροπή εξοπλιστικών προγραμμάτων, λεφτά για τις κοινωνικές ανάγκες (παιδεία, υγεία, στέγαση κ.λ.π.)

• Έξω από το ΝΑΤΟ, απομάκρυνση των αμερικανικών βάσεων και στρατευμάτων σε Ελλάδα και Τουρκία

• Καμία αλλαγή χερσαίων ή θαλάσσιων συνόρων μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας

• Οι φαντάροι δεν είναι αναλώσιμοι, δικαιώματα και ελευθερίες με κίνημα μέσα κι έξω από το στρατό

• Δικαιώματα και ελεύθερη μετακίνηση των προσφύγων πολέμων και φτώχειας.

Ν.Α.Ρ. για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση Τρικάλων