Τελικά υπάρχει αυτό που το λέμε «Ελληνική μαγκιά»;

Έχει καταντήσει κοινότυπο και βαρετό  να επαναλαμβάνουμε πως ο τουρισμός είναι η βαριά βιομηχανία της χώρας, αλλά όμως αυτή είναι η αλήθεια.

Σε προηγούμενες εποχές, το τουριστικό προϊόν, ξενοδοχειακές υποδομές και σύνοδες δραστηριότητες συνολικά, εξασφάλιζαν περίπου το 30% του ΑΕΠ.
Εφέτος όμως τα πράγματα είναι ζόρικα.

Ο Ελληνικός τουρισμός ξεκινά από μηδενική βάση.

Η αιτία, γνωστή, και όλοι οι εμπλεκόμενοι,  αυτόν τον καιρό , συζητούν, δημοσιεύουν ,προτείνουν πως θα γίνει επανεκκίνηση της παραγωγής και της οικονομίας, τώρα που η κωροναική κρίση βρίσκεται σε ύφεση. Μία επανεκκίνηση, που πρωτίστως αφορά στον τουρισμό.

Από κυβερνητικής πλευράς ανακοινώθηκαν σωρεία μέτρων, οικονομικών , διοικητικών , υγειονομικών, άλλα σωστά, άλλα ανεπαρκή.

Οι υπεύθυνοι επιστημονικοί φορείς, επανέλαβαν για πολλοστή φορά όλες εκείνες τις εφαρμογές  που μας προστατεύουν ατομικά και κοινωνικά από τον ιογενή κίνδυνο.

Η αντιπολίτευση σχολίασε, έκρινε, πρότεινε και το υγειονομικό σύστημα της χώρας σε πλήρη ετοιμότητα, παρ’ όλες τις αδυναμίες του.

Και  τα ΜΜΕ, ευτυχώς χωρίς κινδυνολογίες,  επανέλαβαν κατά κόρον, όλες τις οδηγίες, έτσι που κανένας δεν δικαιούται να υποστηρίξει ότι δεν  «γνώριζε».

Το να διαφημίζεις  όμως τα πλεονεκτήματα του Ελληνικού τουριστικού προϊόντος που το καθιστούν εξαιρετικό προορισμό, είναι κοινοτοπία πια και όχι πρωταρχική ανάγκη.

Είναι  γνωστά σε όλο τον κόσμο. Και οι θάλασσες και οι αμμουδιές, και τα ηλιοβασιλέματα και ο μουσακάς και το τζατζίκι με πίτα και γύρο.

Αυτός που προγραμματίζει να έλθει για διακοπές στην Ελλάδα, πρωτίστως  πρέπει να νοιώθει ότι έρχεται σε τόπο ασφαλή υγειονομικά.
Και αυτό είναι στο χέρι των ανθρώπων  αυτής της χώρας, δηλαδή σε εμάς, που με την εφαρμογή των γνωστών μέτρων, θα  την αποστειρώσουμε από τον ιογενή κίνδυνο.

Καιρός να σταματήσουν οι χαζοχαρούμενοι και ανεύθυνοι  συνωστισμοί  όπως σε πλατείες, παραλίες, καφετέριες και σε εκκλησίες.
Χρειάζεται αυτοπειθαρχία και αυστηρή εφαρμογή των  υγειονομικών κανόνων τόσο από εμάς τους αυτόχθονες όσο και από εκείνους που θα επισκεφτούν την χώρα.

Κάπως έτσι  θα εξασφαλιστεί η πολυπόθητη εγγύηση ότι η Ελλάδα είναι ασφαλής και θα πυροδοτηθεί η επανεκκίνηση της τουριστικής μηχανής.

Και μην πει κανείς εκεί στα ορεινά των Γρεβενών «τι με ενδιαφέρει εμένα, τι θα γίνει στην Μύκονο και ποιος θα χάσει και ποιος θα κερδίσει στην Κέρκυρα». Τον ενδιαφέρει και πολύ μάλιστα.

Για να δουλέψουν τα πεντάστερα στην Ρόδο ή τα ενοικιαζόμενα στον Πλαταμώνα, χρειάζονται τα κηπευτικά του Θεσσαλικού κάμπου, τα γαλακτοκομικά της Δωδώνης και της Νάξου, τα ροδάκινα της Νάουσας, τα αλιεύματα των Ελληνικών θαλασσών τα  κρασιά της Μακεδονίας και της Πελοποννήσου, όπως και το τσίπουρο του Τυρνάβου και τα ούζο της Μυτιλήνης.

Χρειάζεται τα συγκοινωνιακά μέσα να δουλέψουν άψογα, από το πρώτο αεροπλάνο, μέχρι και το τελευταίο ταξί.

Χρειάζονται οι υπηρεσίες διασκέδασης όπως και οι αρχαιολογικοί χώροι που πρέπει να μείνουν ανοιχτοί και όχι μισόκλειστοι για συντεχνιακούς λόγους.

Υπάρχει δηλαδή ανάγκη όλη η κοινωνία να είναι στο πόδι, σε διέγερση και η παραγωγή σε συναγερμό.
Και κυρίως να πείσουμε και να αποδείξουμε με την συμπεριφορά μας ότι η χώρα είναι ασφαλής. Και αυτό είναι κυρίως ευθύνη δική μας και δευτερευόντως των Υπουργείων, της Βουλής και των εμπλεκόμενων Φορέων.

Και να μην μας διαφεύγει το γεγονός πως ένα μέρος του τουριστικού συναλλάγματος που μπαίνει στα κρατικά ταμεία, γίνεται καλώς η κακώς, κηροζίνη για τα Ελληνικά F16, που χωρίς αυτά, όχι τουρίστας, αλλά ούτε καρχαρίας δεν θα κολυμπούσε στο Αιγαίο.

Για όλα αυτά όμως, χρειάζεται να ενεργοποιηθεί αυτό που διαχρονικά χαρακτηρίζεται ως «Ελληνικό δαιμόνιο» και που στις μέρες μας λέγεται «Ελληνική μαγκιά» .

Θα λειτουργήσει; Θα δούμε…

ΧΡΗΣΤΟΣ  ΓΚΙΜΤΣΑΣ